แรกอกหักอาการหนักมากแค่ไหน ไม่มีใครรับรู้ใจดวงนี้ กินไม่ได้นอนไม่หลับดับชีวี เพราะคนที่เคยรักกันกลับร้างลา พอเวลาเริ่มผ่านพ้นเวียนไป ก็ได้รู้ว่าไม่ตายยังคงอยู่ ขอให้รักครั้งนั้นเป็นเสมือนครู ที่สอนหนูเป็นบทรักที่สุดโหด รักกับเธอเหมือนรักกับพยามาร ไม่สงสารหัวใจบ้างเลยหนอ ในอดีตฉันแสนน้ำตาคลอ แต่วันนี้ไม่ขอมีน้ำตา
28 พฤศจิกายน 2549 16:44 น. - comment id 631826
ไม่ตายจริงๆด้วยค่ะ ร้องไห้ แป๊บเดียว เดี๋ยวก็ลืมแล้วค่ะ
28 พฤศจิกายน 2549 17:41 น. - comment id 631847
มันเป็นบทกลอนที่ตรงกับชีวิตผมคงมีไม่กี่คนที่เป็นแบบนี้
29 พฤศจิกายน 2549 08:50 น. - comment id 632033
มิมีเธอ ฉันใช่ จะตายหรอก ขาดคนหยอก เย้าแหย่ แค่นั้นหนา คนที่ดี มีมาก หลายหลากนา ไยต้องมา ซึมเศร้า เหงาเพราะเธอ