สุดท้ายเราก็เลิกกัน.. เพราะเธอไม่เคยซึ้งในความผูกพันที่ฉันให้ อีกแล้วหรอ..ที่ฉันต้องไม่เหลือใคร เธอทิ้งทุกอย่างเปล่าไร้ทิ้งหัวใจที่เคยมี ความรู้สึกเก่าๆ ของการเป็นคนรัก คงยากนักหากต้องหักห้ามใจต่อจากนี้ ยิ่งห้ามใจเท่าไหร่หัวใจมันยิ่งไม่รักดี ต้องคอยเตือนตัวเองทุกทีที่คิดถึงเธอ หมดสิทธ์แล้วสิ..ที่จะพูดว่ารักกัน แต่ที่หนึ่งในใจนั้นยังคงเป็นเธอเสมอ แม้เพื่อนในวันนี้คือความเศร้าที่ต้องพบเจอ เพราะฉันกับเธอไม่ใช่คนรักอีกต่อไป หัวใจที่บาดเจ็บดวงหนึ่ง... คือก้อนเนื้อที่เธอไม่เคยซึ้งไม่ว่าในวันไหน มีแต่ทิ้งมันแทบเท้าแล้วเหยียบย้ำซ้ำเติมลงไป จึงเหลือแค่เศษซากใจ..กับคราบน้ำตาใสๆของฉันเอง
27 พฤศจิกายน 2549 22:21 น. - comment id 631564
ไม่ว่าอีกกี่ครั้งที่เธอต้องเสียใจ น้ำตาที่ไหลคือทุกหยดของความบอบช้ำ เจ็บแล้วเจ็บอีกกับทุกความรักที่กระทำ ขอเพียงเธออย่าย่ำ ซ้ำ ๆ อยู่ที่เดิม เปิดหัวใจไปดูโลกข้างนอกที่กว้างใหญ่ ปลดปล่อยอิสระกว้างไกลแล้วหมั่นคอยเพิ่ม ความห่วงใย กำลังใจ ให้กับตัวตนคนเดิม ทีละเล็ก ทีละน้อย หมั่นเติม จนใจแข็งแรง เอากำลังใจมาฝากนะ เธอไม่ใช่คนแรกที่ร้องไห้ และไม่ใช่คนสุดท้ายที่เสียน้ำตา
28 พฤศจิกายน 2549 10:51 น. - comment id 631675
วันนี้ที่ฉันไม่เหลือใคร ไร้ซึ่งกำลังใจไร้ซึ่งความหวัง ชีวิต..อยู่ไปแค่วันวัน ไม่มีฝัน..ไม่มีหวังอีกต่อไป ชีวิตฉัน..คงไม่ต่างไปจากเธอ เมื่อพบเจอคนที่คิดว่ามีความหมาย จึงทุ่มเทความรักทั้งใจกาย แต่สุดท้าย..กลับกลายเป็น..ภาพลวงตา
28 พฤศจิกายน 2549 16:20 น. - comment id 631814
โดนจังค่ะ
28 พฤศจิกายน 2549 17:37 น. - comment id 631846
ท้องฟ้าเมื่อมีมืดก็ต้องมีสว่าง ฟ้าหลังฝันก็มักจะสว่างและสดใสเช่นกัน
29 พฤศจิกายน 2549 11:49 น. - comment id 632078
ขอบคุนความคิดเห็นทุกๆคน ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้กับมุ่ยนะคะ
30 พฤศจิกายน 2549 12:50 น. - comment id 632549