ฤดูหนาวมาเยือนทุกคราครั้ง ดุจใจสั่งน้ำตาไหลท้นดวงจิต เธอจากไปสามปีก่อนย้อนให้คิด ถึงมิ่งมิตรเก่าก่อนไม่ผ่อนคลาย เคยหยอกเอินเล่นหัวกันเช้าค่ำ ความทรงจำติดเตือนอยู่ไม่รู้หาย กาลเวลากลับมาพรากเธอจากกาย มิเว้นวายความคิดถึงแม้เสี้ยววัน หากฉันมีไม้วิเศษดั่งใจได้ จะเสกให้เธออยู่เป็นคู่ขวัญ ฝากความรักความคิดถึงหมื่นร้อยพัน แทนคำเดียวสั้นสั้นฉันรักเธอ
25 พฤศจิกายน 2549 14:26 น. - comment id 630892
รักและคิดถึงไม่เคยหายไปจากใจค่ะ ไม่ว่าจะเนิ่นนานเพียงใด
25 พฤศจิกายน 2549 14:30 น. - comment id 630895
ยายแม่มดไม่ใช่นางฟ้า...มามอบไม้.. วิเศษให้เสี้ยววันใช้อย่างมีสตินะคะ...
25 พฤศจิกายน 2549 14:47 น. - comment id 630903
ถึง คุณเพียงพลิ้ว รักและปรารถนาดีมีจริงค่ะ
25 พฤศจิกายน 2549 16:44 น. - comment id 630941
พลิ้วสายลมพรมผิวกายให้สะท้าน หัวใจฉันหมองหมางเธอร้างหาย นี่ก็หนาวแล้วหนาล้าใจกาย ใจสลายคอยพี่นี้กลับมา โปรดเถิดหนาคนดีสุดที่รัก จงประจักษ์ว่าฉันใฝ่ฝันหา ยังรอเธอยังจดจำคำสัญญา สองแขนล้ายังรอรับพี่กลับคืน..
25 พฤศจิกายน 2549 19:29 น. - comment id 630970
ขอให้สมหวังในเร็วพลันค่ะ โอมเพี้ยง
26 พฤศจิกายน 2549 17:35 น. - comment id 631107
26 พฤศจิกายน 2549 20:57 น. - comment id 631155
หากฉันมีเวทย์มนต์เหมือนแม่มด จะเสกให้ได้ปรากฎความสมหวัง แก่ใจเธอคนดีที่ผูกพัน ในเร็ววันเร็วไว..ให้ได้เลย จะรีบเสกให้เลยค่ะ ถ้ามีเวทย์มนต์นะค่ะ อิอิ