หลบ ห้วงคำนึงตรึงจิตคิดเรื่องเก่า วันที่เจ้าเอ่ยลาน้ำตาร่วง ความรู้สึกหนาวเหน็บเจ็บในทรวง ไม่อาจหน่วงเหนี่ยวรั้งนางคืนมา คนรักเก่าหลบหน้าคนมาใหม่ เหลือเพียงใจบอบช้ำเพ้อพร่ำหา วันเจ้าห่างร้างไปไกลลับตา รู้เถิดว่าคนเหงาเขาตรอมตรม พึงรู้ว่าทรมานถึงปานนี้ เมื่อไม่มีเจ้าอยู่เคียงคู่สม ฝากคิดถึงห่วงใยตามสายลม หากขื่นขมจากเขาให้เจ้าคืน ยังรอรับกลับนาค่าต้อยต่ำ เจ็บไม่จำปวดร้าวยังเฝ้าฝืน ด้วยหัวใจหมายปองน้องขวัญยืน ไม่เป็นอื่นแม้ใจนางเปลี่ยนทางเดิน ฯ
24 พฤศจิกายน 2549 20:55 น. - comment id 630681
น่าสงสารเธอนักรักเป็นพิษ หวังคู่ชิดเคียงใกล้ได้สู่สม แต่ว่านางร้างไกลใจจึงตรม ต้องขื่นขมอ้างว้างอย่างเดียวดาย
24 พฤศจิกายน 2549 21:29 น. - comment id 630706
บางครั้งการรอคอยก็ทำให้เรามีความสุข แต่หากการรอคอยทำให้ทุกข์ เอมว่ามองหาคนที่เค้าเห็นคุณค่าของเราดีกว่ามั้ยคะ แห่ะ แห่ะ ทำเป็นพูดไปได้เจ้าเอ๋ย ... เอิ๊กส์ เอิ๊กส์ ( เพราะจริง จริง แล้วจะว่าตัวเองอ่ะ หุ หุ หุ ) สวัสดีตอนมืดมืดค่ะพี่ณพ ( โมเมเรียกพี่ตั้งแต่บ้านตัวเองแล้วล่ะ คริ คริ )
24 พฤศจิกายน 2549 23:19 น. - comment id 630739
หลบไปไหนก็ไม่พ้น
25 พฤศจิกายน 2549 08:25 น. - comment id 630783
เรื่องมันเศร้า
5 ธันวาคม 2549 09:56 น. - comment id 633715
รู้สึกว่าชีวิตนี้จะมีแต่ความเศร้าจัง