ปริญญาน้ำตาเรา ถือกุหลาบหนึ่งช่อมารอรับ เตรียมมอบกับบัณฑิตใหม่ด้วยใจหวัง ยืนระทดหดหู่อยู่ลำพัง รักจีรังต่อเจ้าเร้าให้มา น้องจากถิ่นดอกจานเพื่อสานฝัน แล้วถึงวันได้พบจบศึกษา ข่าวโฉมตรูรู้ก้องท้องทุ่งนา ประหนึ่งฟ้าคำรามยามฝนพรำ สี่ปีกว่าเหินห่างรู้บ้างไหม ว่ามีใครเฝ้าถามถึงงามขำ เจ้าไม่ส่งวาจามาสักคำ ทนเจ็บช้ำนอนหนาวร้าวทรวงใน รอจากเช้าจนเย็นไม่เห็นหน้า เที่ยวเดินหาโฉมตรูเจ้าอยู่ไหน แล้วต้องพบภาพนั้นหั่นหัวใจ หนุ่มร่างใหญ่โอบกอดเจ้าเราอาดูร ช่อกุหลาบมากล้นเขาคนนั้น คงสำคัญกว่าหนุ่มนาค่าเพียงศูนย์ เจ้าลืมแล้วเสียงพิณกลิ่นดอกคูณ หลงเทิดทูนหนุ่มงามเหมือนหยามใจ ถือกุหลาบหนึ่งช่อที่รอรับ หลบมุมอับผู้คนทนไม่ไหว ลาก่อนสาวบ้านนาจากฟ้าไกล คืนสู่ไพรยอมรับกับความจริง ฯ
24 พฤศจิกายน 2549 20:43 น. - comment id 630674
น่าสงสารหนุ่มนามาหารัก แต่ถูกหักอาลัยใจสลาย ดอกกุหลาบแสนสวยเฉาเดียวดาย รักสลายเธอมีเขาเคล้าเคลียคลอ อย่าเสียใจไปเลยนะเธอจ๋า วันข้างหน้าอาจพบรักสักคนหนอ เป็นรักจริงจากใจใฝ่พนอ อย่าไปรอคนที่ไม่ใช่ของตน..
24 พฤศจิกายน 2549 20:56 น. - comment id 630682
ปริญญาของเขาแต่เราเศร้า เพียงเพราะเขามีคู่อยู่เคียงข้าง ดอกกุหลาบช่อใหญ่ต้องอำพราง หลบข้างข้างไม้ใหญ่ใกล้ใกล้บึง
24 พฤศจิกายน 2549 23:26 น. - comment id 630741
หนุ่มบ้านนา อกหัก รักเป็นพิษ อนาถจิต คิดท้อ ดับทางฝัน อย่าท้อถอย ความดีสู้ สู่แจ่มจันทร์ ไม่นานวัน เธอซบ แนบอก...นพ วิฤทธิ์ชัย สู้เขา สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
21 มกราคม 2550 03:48 น. - comment id 648041
รักแท้แพ้ความรวย