คืนเดินทาง นั่งรถทัวร์สายอีสานผ่านความเหงา มีนงเยาว์นั่งใกล้ให้แอบฝัน เราไม่เคยเอ่ยรักรู้จักกัน ใจจึงหวั่นสบตาอยากพาที ทางแห่งรักผลักให้เราได้พบ หรือจุดจบผันแปรหยุดแค่นี้ นั่งรวบรวมความกล้าบรรดามี เจ้าหลีกหนีร่วงหล่นอยู่หนใด แอบมองหน้านวลงามยามจันทร์ส่อง เราเหมือนต้องเวทย์มนตร์จนสั่นไหว สายตาแลแต่ห่างเส้นทางใจ ฝันถึงใครหนอเจ้าดูเศร้าตรม หากมีหนุ่มรูปหล่อรอรับอยู่ ขอโฉมตรูถึงปลายทางอย่างสุขสม ไม่กล้าเอ่ยคำใดไว้เชยชม ทนเจ็บจมกับความคิดสิทธิ์ของเรา ฯ
23 พฤศจิกายน 2549 14:15 น. - comment id 630162
ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดจะฝันค่ะ..
23 พฤศจิกายน 2549 18:18 น. - comment id 630304
ความฝันกับความจริง ต่างกันที่ ความฝันไม่เคยทำร้ายใคร
24 พฤศจิกายน 2549 14:37 น. - comment id 630557
แต่ก็ทำร้ายจิตใจตัวเอง
24 พฤศจิกายน 2549 15:38 น. - comment id 630579
ทุกคนต่างมีสิทธิที่คิดฝัน ต่างกับฉันหมดสิทธิให้คิดถึง ด้วยมีกรรมขาดคนให้คำนึง จะมีใครใหนคิดถึงคงไม่มี มาอ่านกลอนของคุณนะ