จะจารึกรอยร้าว ที่เจ้าก่อ ให้ลึกพอ หลับไหล ในก้นบึ้ง ไม่เล็ดลอด แผลช้ำ ในคำนึง ให้สุขซึ้ง ซ้ำซ้ำ อย่างจำใจ จะกดเก็บเจ็บช้ำ ทนกล้ำกลืน จะไม่คืนหวนกลับไปนับใหม่ รอคอยวัน เธอเอ่ย เผยความใน ว่ามีใครบางคน วนเข้ามา จะไม่บอกหรอกหนาว่าฉันรู้ ที่เฝ้าดู อยากเห็น ความเป็นค่า ว่าคำรัก ซึ้งซึ้ง ถึงวาจา เพียงลมปลิว ชิวหา ต่อหน้ากัน จะทนโง่เธอไส จนได้ที่ เพื่อนาที คำลา ต่อหน้าฉัน อย่างน้อยน้อย สะท้อน ความสำคัญ ไม่โกหก หมกมัน เหมือนวันวาน !
ใบคาน 23 พ.ย. 2549 12:40 น. - ID 95431 
941
2
0
23 พฤศจิกายน 2549 13:01 น. - comment id 630075
คำหนึ่งคำที่รอก็พอรู้ ต่างรอดูคำนั้นอยู่ใช่ไหม ถ้าจะรอก็ต้องรอรอต่อไป เหตุไฉนไม่ยอมเอ่ยเอ่ยวาจารอนานยิ่งเจ็บมากนะครับ
23 พฤศจิกายน 2549 13:02 น. - comment id 630077
รอยจารึกร้อยเล่ห์รอยเสน่หา เรียกน้ำตาหลั่งไหลให้เธอเห็น รักเธอมากแบบนี้ที่ฉันเป็น รักลาเร้นยังรักอย่างดักดาน ไม่รู้ค่ะว่าทำไม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
