...ยอมรับว่าทำใจยาก กับการไปจากของเธอในวันนั้น สับสน...วุ่นวาย...สารพัน ที่จู่-จู่เธอมาทิ้งกัน...โดยไม่ร่ำลา นานเหมือนกันนะ กว่าที่ฉันจะ...ลืม...ความเหว่ว้า เรียกรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ กลับคืนมา เพื่อลบเลือนความปวดปร่า... และคราบน้ำตา ในหัวใจ ...ถึงวันนี้ ฉันเข้มแข็ง ดูกล้า...ดูแกร่ง...ไม่หวั่นไหว ชาชินแล้ว กับการจะมา...จะไป และมองไม่เห็นประโยชน์อะไร กับการร้องไห้...เสียน้ำตา
19 พฤศจิกายน 2549 18:31 น. - comment id 628464
19 พฤศจิกายน 2549 18:34 น. - comment id 628465
การที่เราได้รักใครสักคนไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัว แต่เรื่องที่น่ากลัวคือเรารักเขามากกว่ารักตัวเอง แต่อย่ากลัวที่จะรัก..(เข้าข้างตัวเองป่ะนิ)
19 พฤศจิกายน 2549 22:42 น. - comment id 628549
พรุ่งนี้ยังมีหวัง วันนี้พังพรุ่งนี้อยู่ดูโลกสวย วันนี้จนพรุ่งนี้อาจจะรวย บุญช่วยหนุนคุณความดีที่ไม่ตาย