๐๐๐ในยามใดที่ใจของเธอเจ็บ เธอก็เก็บเอามาให้ใครรักษา เขาคนนั้นไม่เคยไล่ไปไกลตา คงเยียวยาทุกครั้งไปไม่เกี่ยงงอน ๐๐๐จนดวงใจเธอหายช้ำระกำแล้ว ตัวน้องแก้วก็จากมาลาแรมรอน ทิ้งคนที่รักษาใจให้แคลนคอน ใจอาวรย์ยู่ทางหลังหวังเลื่อนลอย ๐๐๐เมื่อไรหนอคนที่พี่รักษา จะกลับมาเห็นใจใครเหงาหงอย หันมามองคนนี้ที่รอคอย ใจเลื่อนลอยจะได้หายคลายหมองตรม ๐๐๐เป็นที่พักรักษาใจให้นวลน้อง แต่ต้องหมองอกหักรักขื่นขม ช่วยให้เขาหายเศร้าเราระบม เราต้องล้มแก้ไม่ได้ใจของเรา ๐๐๐สนสามใบ๐๐๐
สนสามใบ 17 พ.ย. 2549 17:41 น. - ID 95210 
1269
4
0
17 พฤศจิกายน 2549 18:20 น. - comment id 627942
...ถ้าแก้ไม่ได้จริงๆ แนะนำให้ต้มน้ำใบบัวบกดื่มนะครับ...ฮ่าฮ่า
17 พฤศจิกายน 2549 19:34 น. - comment id 627973
แม้เป็นที่พักใจ แต่อย่างน้อยเขาก็นึกถึงเราเป็นคนสุดท้าย จงภูมิใจเถิด....นึกถึงเรา..เราเป็นที่พึ่งยามเขาทุกข์...จงมีความสุขแบบเศร้าๆไปเถิด ความเศร้าแต่สุขทำเพื่อคนที่เธอรัก
17 พฤศจิกายน 2549 20:31 น. - comment id 627997
เกิดเป็นหมอแสนเศร้าเฝ้ารักษา ใยต้องมารักษาให้หายช้ำ ทั้งที่เราเจ็บเหนื่อยระกำ ใยมาทำกันได้ไม่จ่ายตังค์... 0.0. หายแล้วตังค์ก็ไม่ยอมจ่าย
17 พฤศจิกายน 2549 21:38 น. - comment id 628030
คราวหน้าเก็บตังค์เลยค่ะ .. เค้าจะได้ไม่กล้าจากไป .. อิอิ .. แซวเล่นน้า ..
17 พฤศจิกายน 2549 22:30 น. - comment id 628062
หน้าส่วนตัว
ศาลาใจอ้างว้างบนทางเศร้า
มีความเหงาเป็นเพื่อนมิเชือนเฉย
มีเจ็บช้ำน้ำตารินมิสิ้นเลย
เจ็บให้เคยช้ำให้ชินจนภินท์พัง
18 พฤศจิกายน 2549 08:03 น. - comment id 628103
รักษาหายแล้วก็ไป เฮ้อ น่าเห็นใจค่ะ แล้วจะไปรักษาใจทางไหนดีคะ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
