สิ่งที่ฉันพูดไปทำไม่ได้ เพราะว่าใจไม่ทำตามอย่างที่ฝืน พูดว่ารักอย่างเพื่อนใจกลับกลืน เป็นอย่างอื่นทุกครั้งเมื่อใกล้กัน รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีเจ้าของ ฉันลำพองเย่อหยิ่งไปอย่างนั้น ปากก็บอกไม่เคยเห็นเธอสำคัญ แต่ใจฉันกลับพังยับเพราะรักเธอ
17 พฤศจิกายน 2549 13:41 น. - comment id 627838
อย่างเขาบอกปากกับใจไม่ตรงกัน อย่างที่ฉันก็เคยเจอนับไม่ถ้วน มีรักบ้างมีโกรธบ้างใจเรรวน อยากจะสวนด้วยกำปันคั้นให้ตาย โหดไปไหมนิ
17 พฤศจิกายน 2549 13:42 น. - comment id 627840
อกหักคือรางวัลคนปากแข็ง อิอิ พี่หนูศรรก อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ สงสารจังเล้ย
17 พฤศจิกายน 2549 13:51 น. - comment id 627848
อันความรัก..เมื่อพูดไป..ใจยังเจ็บ แผลอักเสบ..ลามรุก..บุกทำร้าย เป็นรอยแผล..แสนฉกรรจ์..จากขั้วใจ มียาใด..กันเล่าหนา..รักษารอย...
17 พฤศจิกายน 2549 14:30 น. - comment id 627874
ผมมักจะทำใจในสิ่งที่คิดว่าจะทำเสมอๆ แม้จะฟังบ้าง แต่ก็เป็นแค่เพียงรับไว้เพื่อใคร่ครวญเท่านั้น แต่จริงๆใจผมนี้เป็นสิ่งใหญ่ยิ่งสำหรับผมเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 พฤศจิกายน 2549 15:10 น. - comment id 627892
รักคนที่เขารักเราซึ้งกว่า ไม่ต้องมามีปัญหาให้ปวดฤทัย แต่คนที่เรารักเขาด้วยดวงใจมักทำให้ปวดใจเสมอ
17 พฤศจิกายน 2549 16:19 น. - comment id 627911
รักคนที่มีเจ้าของมักเจ็บปวดเสมอค่ะ... รักที่แท้จริงไม่จำเป็นต้องครอบครอง แต่ควรมองดูสิ่งที่เขามีความสุขค่ะ (ความรัก มักไม่มีเหตุผล)