น้ำตากลางป่าเขา

รากหญ้า

เทียนเล่มน้อยคอยริบหรี่ที่ชายป่า
  ฉากท้องฟ้าเวิ้งว้างกลางโพรสณฑ์
  ไร้เสียงแสงเงียบเหงาเศร้ากมล
  คิดถึงคนอยู่ไกลใจอาวรณ์
       จากพธูเป็นครูอยู่ป่าเขา
กลางลำเนาโขดเขินเนินสิงขร
ยิ้มกับรูปคนดีที่หัวนอน
ชวนสะท้อนอารมณ์จำข่มใจ
         อยากจะพบอยากจะเห็นเช่นวันก่อน
อยากจะอ้อนฟังคำหวานเคยขานไข
ก็ติดที่หนทางห่างกันไกล
นานแค่ไหนก็จะรอขอสัญญา
        จนวันนี้รับจดหมายลายมือเก่า
ฉันต้องเศร้าเมื่อสดับกับข่าวใหม่
การ์ดวิวาห์เด่นหรูอยู่ภายใน
น้ำตาคนปราชัยไหลทันที
         เทียนเล่มน้อยค่อยค่อยดับกับความหวัง
ฉากความหลังพังภิณฑ์สิ้นศักดิ์ศรี
ฉันจะอยู่รักษาใจกับใครดี
กับคนที่ไร้มารยามาหลอกลวง
          
				
comments powered by Disqus
  • ศรรกรา

    11 พฤศจิกายน 2549 13:47 น. - comment id 625517

    เป็นเพียงแค่คนไกลดูไร้ค่า
    เป็นเพียงแค่ครูบาในป่าเขา
    เป็นเพียงแค่คนพอมีพอทำเนา
    เป็นเพียงแค่คนเก่าเก่าในสายตา
    รับจดหมายจากลายมือที่เคยอ่าน
    พร้อมข่าวสารที่พาลให้เจ็บหนักหนา
    เพ่งดูชื่อเธออยู่ในการ์ดงานวิวาห์
    หยดน้ำตาก็หยดแหมะบนการ์ดเชิญ
    10.gif10.gif10.gif10.gif
  • รากแก้ว

    11 พฤศจิกายน 2549 14:05 น. - comment id 625525

    เศร้าอย่างซึ้งๆ
    
    19.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 พฤศจิกายน 2549 21:14 น. - comment id 625789

    อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้
    เธอคนดีของฉัน
    อ่อนล้าหมดแรงกำลัง
    เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ
    
    11.gifเป็นกำลังใจให้นะค่ะ11.gif
  • โคลอน

    12 พฤศจิกายน 2549 17:00 น. - comment id 625972

    ธรรมชาติจักเยียวยา
    ปล่อยน้ำตาให้รินไหล
    สักวันหนึ่งจะผ่านไป
    แค่แข็งใจเดินออกมา
    11.gif
  • พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

    12 พฤศจิกายน 2549 21:32 น. - comment id 626062

    ทุกเรื่องราวกล่าวมาน่าเศร้านัก
    ใจยังรักพักดีอยู่เสมอ
    ได้แค่มองดูรูปคล้ายละเมอ
    อยากจะเจอแต่ไม่ใช่การ์ดวิวาห์
    10.gif
    
    เรื่องมันเศร้าจริงครับ...สู้..สู้โว้ย6.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน