หอมกรุ่นกลิ่นของ...ความเหงา หวานลิ้นรสของความเศร้าในใจฉัน เผ็ดร้อนกับความรักที่เธอมีให้กัน ขมเหลือเกินภาพฝันเมื่อวันวาร.. ดูดซับความเหงานจนชาชิน จากกลิ่นเหม็น - เหม็นกลับเป็นหอม หลังจากความเศร้ามารุมล้อม ฉันจึงต้องยอมกล้ำกลืนฝืนกินมัน ความเศร้าที่เคยขมเปลี่ยนเป็นหวาน คำรักที่เธอบอกเมื่อวันวารเปลี่ยนเป็นขม เผ็ดร้อนเจ็บแสบกับความรักที่โง่งม เจ็บช้ำสุดระทม..จนประสาทสัมผัสที่เคยเจ็บระบม .....มันเปลี่ยนไป.....