นั่งอยู่ริมทะเลในคืนหนาว.. ค่ำคืนที่มีดวงดาวอยู่ไม่ถึงครึ่งฟ้า ดาวเศร้า..คนเหงา...และน้ำตา กับช่วงเวลาที่สุดแสนทรมาน คืนที่ดาวก็ไม่รู้เธออยู่ไหน คืนที่ใจฉันพร่ำเพ้อละเมอหา หวั่น - หวั่นในใจกลัวเธอลืมสัญญา ที่เคยบอกไว้ว่า..เราจะกลับมาเจอกัน ...........ณ ที่เดิม....................
27 มกราคม 2545 15:12 น. - comment id 32394
ช่วงเวลาหวั่นไหวนี่มันทรมานจริงๆนะคะ
27 มกราคม 2545 16:32 น. - comment id 32410
.ใช่ค่ะทรมานมาก... ทั้งที่ไม่ชอบการรอคอย... แต่ไม่รู้ทำไม่ถึงยังรอคอยเธอ... นกน้อยในโลกกว้าง
28 มกราคม 2545 04:24 น. - comment id 32487
ทรมารกับการรอ... แต่ก็มีความสุขลึกๆ นะ แหะๆ