เริ่มวันใหม่ด้วยชีวิตไม่มีเธอ รู้สึกเหมือนเซ่อ-เซ่อ บอกไม่ได้ เจ็บ-เจ็บ แสบ-แสบ แปลบ ดีใช่ไหม เหงา-เหงา เศร้า-เศร้ายังไงไม่รู้ตัว ที่รู้สึกได้ในอารมณ์นี้ จะมีก็ความเดียวดายหวาดกลัว มองไปทางไหนเหมือนกับมืดมัว เหมือนท้องฟ้าสลัวสีทึบเทา เพราะชีวิตลิขิตเองไม่ได้ ฟ้าสั่งฉันให้เกิดมาเหงา นั่งกอดเข่าร้องไห้กับดวงดาว น้ำตาร่วงพราวร้าวหัวใจ เกิดมาต้องอาภัพคู่ ชีวิตต้องเดินอยู่บนความเดียวดาย ร้องได้ เจ็บได้ แต่ห้ามตาย ต้องทรมานต่อไปจนวันสุดท้ายของชีวิน
3 พฤศจิกายน 2549 12:37 น. - comment id 623005
ฉันยังอยู่ได้ในวันที่ไม่มีเธอ คุณอุ๋ยสู้ๆนะคะ กานต์เป็นกำลังใจให้
3 พฤศจิกายน 2549 16:17 น. - comment id 623113
ขอบคุณคะคุณกานต์ อุ๋ยรู้สึกอบอุ่นนะคะที่ได้มาเป็นสมาชิกของ thaipoem เนี่ย เพราะมีเพื่อนที่น่ารักอย่างคุณกานต์คอยให้กำลังใจ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
4 พฤศจิกายน 2549 10:39 น. - comment id 623308
เหมือนบางอย่างของชีวืตขาดหายไปมันเหงาอย่างไรบอกไม่ถูกรู้แค่เพียงเจ็บปวดเหลือเกินแค่เพียงเราเข้มแข็งเราก็จะผ่านความเจ็บปวดนี้ไปได้
4 พฤศจิกายน 2549 23:38 น. - comment id 623498
เคยได้ยินหรือป่าว ที่เคยมีคนบอกว่า อาจจะมีสักวันที่ถนนสายเก่าจะย้อนกลับมาให้เราได้เดินบนถนนสายนี้อีกครั้ง หากเป็นอย่างนั้นเราก็ควรจะเดินไปด้วยความระมัดระวัง พยายามหลบหลีกหลุมที่อยู่เส้นทางเพื่อให้เราผ่านไปได้อย่างปลอภัย หากชีวิตยังไม่สิ้นของจงมีความหวังต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ