เวลาผ่าน ใจคนเปลี่ยน เวียนมาเศร้า เวลาเหงา ใจเปล่าเปลี่ยว เลี้ยววนหา เวลาเจ็บ อดทนฝืน กลืนน้ำตา เวลาพา มาบรรจบ พบตัวเธอ เธอคนนี้ ใช่หรือไม่ ที่เฝ้าหา เธอช่วยมา ดลหัวใจ ให้เฝ้าเพ้อ เธอคนเดียว คอยพินิจ คิดละเมอ เธอเสมอ แอบเสมือน ดั่งดวงใจ ใจคนเรา ยากแท้ไซร้ จะหยั่งลึก ใจต้องฝึก เรียนค้นหา ยามสงสัย ใจต้องแกร่ง ยามปวดร้าว อย่าเศร้าไป ใจรู้ใจ ค้นหาใจ ตัวให้พอ พอเถอะนะ อย่าฝืนเลย หากเศร้านัก พอเถอะรัก ที่งมหงาย ข้าวานขอ พอเถอะใจ บอกตัวไว้ ไม่ให้รอ พอเถอะพอ พอเรื่องรัก หยุดพักเอย..
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร 30 ต.ค. 2549 18:54 น. - ID 94553 
1594
4
0
30 ตุลาคม 2549 20:19 น. - comment id 621338
เอมว่าแยกให้ออกดีกว่ามั้ง อดีต ปัจจุบัน ... บางทีความรัก .... มันก็สอนอะไรเราไว้เยอะแยะมากมาย สอนให้เราเข้มแข็ง มันอยู่ที่ว่า เมื่อเรามีความรักแล้วมันจากไป เราจัดการกับใจของเรายังไง ยังไงซะรักไม่ได้ทำร้ายเราเสมอไปนี่หน๊า ... ถ้าหากว่ารักทำร้ายใจคนเราทุก ๆ ที คนเราก็คงจะไม่อยากมีความรักแล้วล่ะ ... ปล่อยให้มันเป็นไปดีกว่าน๊า ... เอมเอาใจช่วย ยิ่งค้นหายิ่งเหนื่อย ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งเหนื่อยเท่านั้น ลองพักดีไม๊ เมื่อคนที่ใช่ มันก็คือใช่ และเมื่อถึงเวลาเค้าจะมาเอง ... เอมหวังไว้ว่า กลอนบทนี้คงเป็นเพียงแค่บทกลอน ไม่ใช่ความรู้สึกจริงจริงเลยนะ เพรี๊ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
30 ตุลาคม 2549 21:50 น. - comment id 621362
มีวรรคทองอยู่วรรคหนึ่งครับ ..ดอกรักบานในใจคนทั้งโลก แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน....
30 ตุลาคม 2549 22:30 น. - comment id 621375
เหตุเพราะต่างคนต่างไม่ใช่ จึงมีทางแยกไปจากไฟฝัน สิ่งผูกเกี่ยวหลุดพ้นจากสัมพัส จึงมีอันต้องลาล้าง ห่างกันไป
31 ตุลาคม 2549 08:12 น. - comment id 621430
ก็หางานทำเยอะๆๆค่ะ จะได้ลืม
31 ตุลาคม 2549 13:00 น. - comment id 621556
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
