ผืนผ้าดำค่ำนี้มีดาวแต้ม ประกายแซมแจ่มฟ้านภาพร่าง ดาวดวงใสใดหรือคือใจนาง อย่าอำพรางกลางใจในตัวเรา คิดนะคิดติดตรึงถึงเธออยู่ อยากให้รู้ผู้แพ้แก่ความเหงา วันเธอจากพรากไปไม่เห็นเงา ได้แต่เฝ้าดาวเดิมเติมคราวนั้น เคยได้เคียงคู่กันในวันก่อน เธออาทรอ้อนออดกอดตัวฉัน ความรู้สึกดีดีมีต่อกัน วอนพระจันทร์เป็นพยานการสัญญา ถึงวันนี้มีอะไรไว้ปลุกปลอบ เธอผู้มอบความผิดปริศนา ฉันก็คิดผิดอันใดตลอดมา วอนบอกฟ้าว่าทุกวันฉันรักเธอ
20 พฤษภาคม 2544 03:50 น. - comment id 2359
ได้แต่งคิดถึงก็บอกเค้าไปซิว่ารัก เผื่อเค้าจะบอก กลับมาอย่างที่ใจอยากให้บอก ลองดูสักครั้ง อย่าไปกลัวนะ จันเป็นพยานให้แล้วนะว่ารักใครอยู่
21 พฤษภาคม 2544 02:58 น. - comment id 2430
อ่านแล้วให้ความรู้สึกดีจริงๆ ถ้าได้มีโอกาศสักครั้งที่เป็นได้อย่างกลอนเขียนคงสุขใจ