ขอเป็นบทสุดท้ายที่จะเขียน จากอารมณ์จวนเจียนจะย่อยสลาย ยิ่งถลำ ซ้ำลึก เจ็บง่ายดาย ยิ่งเผลอใจยิ่งคล้ายจะพ่ายใจ ไม่สนุกเลยใจที่ก่อนเคย เงียบนิ่งเย็นชาเฉยเหมือนน้ำใส ตามวิถีธรรมดาเคยเป็นไป แล้วจู่จู่เกิดหวั่นไหวเพราะริรัก ขอเป็นบทสุดท้ายที่จะเขียน จากอารมณ์จวนเจียน แตกหัก ขอเวลาให้ใจฉัน หยุดพัก เพื่อวันหนึ่งฉันจัก .. ได้ลืมเธอ