เหมือนความว่างเปล่าที่ถูกเติมเต็ม ให้รู้สึกอิ่มเอมและอ่อนหวาน เหมือนอีกครึ่ง....ที่ตามหา...กันและกัน รับรู้ได้ ...แม้ในวัน..แรกพบเจอ เมื่อเรารักกัน ก็แทนที่ทุกความไหวหวั่นได้เสมอ เมื่อฉันหันมองไปยังได้พบเธอ ทุกข์หรือท้อที่พบเจอ ....ก็จะง่ายดาย เมื่อฉันมีเธอ ก็เหมือนเจอคำตอบจากทุกความหมาย ไม่จำเป็นหรอกนะ กับคำว่า ดีเกินใคร ฉันจะ รัก และ รับได้ ในทุกความเป็นเธอ *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
17 ตุลาคม 2549 21:12 น. - comment id 616125
เรา มาจากไหน ทั้งที่เคยเป็นแค่ ใคร ของกันและกันมาก่อน หรือเป็นแค่ คนหนึ่งคน บนเส้นทางสัญจร ที่ฟ้าอาจประทานพรให้มาพบกัน รัก มาจากไหน ทั้งที่เคยเป็นคนที่หัวใจคงมั่น ก็สั่นคลอนง่ายดาย เพียงพบเธอได้ไม่กี่วัน และตราตรึงในใจฉัน เหมือนว่าจะนิจนิรันดร์ เช่นนั้นหรือไร *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
17 ตุลาคม 2549 21:53 น. - comment id 616159
ขอเติมเต็มความว่างเปล่าที่เขาขาด ไม่เป็นทาสความเหงาที่เขาเพ้อ ขอเติมเต็มหัวใจให้แก่เธอ อย่าละเมอเพ้อถึงใจที่ขาดไป
18 ตุลาคม 2549 08:03 น. - comment id 616228
ฉันรักและรับได้ทุกความเป็นเธอ