หยาดฝนโปรย..ลงมา..คราฟ้าหม่น หลั่งรดบน..กลางฤทัย..ให้เหน็บหนาว ฟ้าร้องไห้..สะอื้นครวญ..ป่วนใจเรา ฟ้าซึมเศร้า..พร่ำเพรียก..เรียกหาใคร สายลมเอื่อย..พัดไหว..ใบไม้ร่วง ดั่งรักลวง..เธอมอบให้..น่าใจหาย ลมพายุ.."แพ้ลมปาก"..จากใจชาย พัดทำลาย..รักแท้หล่น..ร่วงบนดิน เธอจูงมือ..เขาไป..ในวันนั้น ชีวิตฉัน..แทบสลาย..มลายสิ้น ท่ามกลางสาย..ฝนพรำ..น้ำตาริน เธอหมดสิ้น..เยื่อใย..หมดไมตรี ฟ้าสะอื้น..ฉันร้องไห้..ใจแทบขาด ฉันผิดพลาด..สิ่งใด..จึงหน่ายหนี ชีวิตฉัน..ถูกทำลาย..ไม่เหลือดี จะไม่มี..เธอและฉัน..เช่นวันวาน หยาดฝนโปรย..ลงมา..คราฟ้าหม่น เหมือนดั่งคน..จากไป..ไม่สงสาร เหม่อมองฟ้า..ร้องไห้..ทรมาน ดั่งใจฉัน..ครวญคร่ำ..ร่ำหาเธอ....
15 ตุลาคม 2549 08:12 น. - comment id 615160
ฟ้าสะอื้น ฉันสะอื้น ไปกับฟ้า ในอุรา ปวดเจ็บ เราเหน็บหนาว ฟ้าร้องไห้ เราร้องไห้ ไม่ใช่เบา ความปวดร้าว คงจะมี เท่าเท่ากัน สายลมเอื่อย พัดไหว ใบไม้ร่วง ใจทั้งดวง ก็ร่วงไป ให้โศกสันต์ กลางคืนนอน หลับไม่ลง ปลงชีวัน ความรักนั้น ช่างโหดร้าย ในบางคราว คนไม่อยู่ ในสายตา น่าอนาถ มันเหมือนขาด ความอบอุ่น หนุนหายหนาว ชีวิตผ่าน แต่ละวัน มันช่างยาว เหมือนเราก้าว อย่างคนไร้ จุดหมายใด สายฝนตก ยามมีรัก มักสดใส ฝนตกใน ยามรักร้าง ช่างหมองไหม้ สายฝนหล่น ทรมานใน ทั้งใจกาย สะอื้นให้ พร้อมพร้อมไป กับฟ้าครวญ
14 ตุลาคม 2549 21:56 น. - comment id 615206
ฟ้าสะอื้น โกรธใคร ไยพิโรธ เหมือนฟ้าโศก เศร้าใจ อะไรนี่ ฟ้าพิโรธ โกรธใคร ไม่ปราณี พาชีวี คนเศร้า เคล้าน้ำตา ฟ้าสะอื้น ตามใคร เพราะใจหม่น สุดจะทน ในรัก ที่ถามหา ฟ้าสะอื้น ร่ำไห้ ในอุรา น้ำตาฟ้า หลั่งมา พร่าชีวัน
14 ตุลาคม 2549 22:16 น. - comment id 615209
โอ๋ๆ นิ่งซะนะ อย่าร้องๆ แวะมาปลอบใจค่ะ
14 ตุลาคม 2549 22:24 น. - comment id 615210
ฟ้าหลังฝนงามตาทุกคราครั้ง เปรียบความหวังยามพลาดอาจขื่นขม หากเมื่อใดใจผ่องมิหมองตรม แม้นเคยล้มคงลุกปลุกใจตน ให้กล้าแกร่งมุ่งมั่นมิหวั่นไหว ผิดพลาดใดเคยพบประสบผล เป็นบทเรียนมีค่าอย่ากังวล จงอดทนมุ่งมั่นคลายหวั่นเกรง แพ้หรือพลาดคราวก่อนดั่งสอนสั่ง ให้ระวังคราวหน้าคงกล้าเก่ง กำจัดสิ้นความกลัวในตัวเอง สิ่งข่มเหงหลอกหลอนบั่นทอนใจ แล้วคงพบความงามตามจิตหวัง ดั่งฝนหลั่งสาดกระเซ็นเป็นเกร็ดใส ขู่กรรโชกดินฟ้าทุกคราไป ข่มพืชไพรไม้ดอกหยอกรุนแรง แม้นรุมเร้าดุดันสะท้านทั่ว น่าหวาดกลัวทุกครั้งดั่งกลั่นแกล้ง ครั้นเมื่อสิ้นฝนหายคล้ายเปลี่ยนแปลง จักเห็นแสงสีงามยามฝนซา
15 ตุลาคม 2549 02:29 น. - comment id 615224
มาปลอบใจพี่นะคับ อย่าร้องไห้ไปสิ เด๋วจะไม่สวยซะหรอก คิคิ กลอนได้ใจมากครับ
15 ตุลาคม 2549 02:35 น. - comment id 615225
เข้ามาปลอบใจอีกคนนะครับ เศร้ามากๆไม่สวยน้า กลอนพี่ได้ใจมั่กๆเลยคับ
15 ตุลาคม 2549 03:09 น. - comment id 615228
เป็นชายช่างใจร้ายนัก ... ทำ White roses อกหักได้เพียงนี้ หัวใจ White roses คงไม่เหลือชิ้นดี ไม่เป็นนะคนดี ยังมีคนคนนี้เฝ้าปลอบใจ ...
15 ตุลาคม 2549 14:53 น. - comment id 615287
ฝนปรายโปรย ลงมา พาชุ่มช่ำ ด้วยให้น้ำ กับดิน ถวิลหา มิใช่เสียง ฟ้าพร่ำ ร่ำโศกา เหตุใดว่า เป็นเช่นนั้น รึขวัญใจ ฟ้าคู่ดิน เช่นนั้น มานานแท้ มิได้แปร เปลี่ยนผัน นั่นจริงไหม เมื่อคนโศก โศกา แหละอาลัย มองสิ่งใด เป็นความเศร้า เงียบเหงาทรวง เหตุใดจึง ถวิลมา หาอดีต ที่คอยกรีด บาดฝัง ยังใหญ่หลวง คิดมากไป ใจจิต คำคิดลวง ควรจะล่วง ผ่านเลย ที่เคยครอง สิ่งที่ผ่าน เลยแล้ว มิแคล้วกลับ เหมือนเดือนลับ ลาไป ดวงใจหมอง เมื่อวันใหม่ ได้มา ที่ลาลอง กลับประคอง ได้ใหม่ สดใสเอย สวัสดีครับผมมีธุระเลยหายไปหลายวันเลยนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
15 ตุลาคม 2549 19:17 น. - comment id 615296
แม่มด... ฟ้าสะอื้น หลั่งน้ำตา พาใจเศร้า ช่างเหน็บหนาว วิญญา หาใดเหมือน ฟ้าปวดใจ หม่นหมอง ก้องสะเทือน ดั่งย้ำเตือน คนไกล ให้กลับมา ว่ามีคน ครวญถึง คะนึงเศร้า แสนหงอยเหงา เดียวดาย อาลัยหา หากยลยิน โปรดเถิดนะ จงกลับมา ช่วยซับ คราบน้ำตา ที่หลั่งริน..
15 ตุลาคม 2549 19:19 น. - comment id 615299
hidden .. ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาปลอบใจ... ยินดีที่รู้จักค่ะ..
15 ตุลาคม 2549 19:29 น. - comment id 615300
อัลมิตรา.... ฟ้าหลังฝน งามตา อย่างที่คิด สิ่งพลาดผิด ในอดีต ยากจะข่ม คิดคราใด หัวใจ ร้าวระบม จึงซานซม ล้มลุก อยู่ทุกครา กว่าจะแกร่ง อาจต้องใช้ เวลามาก เป็นสิ่งยาก ยิ่งนัก จักรักษา หากอักเสบ คงปวดเจ็บ เหน็บอุรา จึงมีค่า เป็นบทเรียน เพียรสอนใจ เคยพ่ายแพ้ ระทม ตรมชีวิต จึงตั้งจิต มุ่งหวัง ตั้งต้นใหม่ กำจัดสิ้น ความหวาดกลัว ในหัวใจ ลุกขึ้นใหม่ เพื่อฟื้นฟู กู้พลัง อยากพานพบ ฟ้างดงาม ยามฟ้าใส ไล่ฝนร้าย เมฆดำ ความสิ้นหวัง ให้หลุดพ้น จากหัวใจ อันใสบาง พร้อมก้าวย่าง ฟันฝ่า อย่างท้าทาย ขอขอบคุณ คำแนะนำ ย้ำให้คิด ได้สะกิด ให้ทดลอง มองฟ้าใหม่ หลังฝนซา ได้ชุ่มชื่น รื่นหัวใจ เห็นแสงใส อันผุดผ่อง ของตะวัน..
15 ตุลาคม 2549 19:31 น. - comment id 615301
ดนไกล ไลบีเรีย... ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาปลอบใจค่ะ... ยินดีที่รู้จักค่ะ..
15 ตุลาคม 2549 19:34 น. - comment id 615302
คุณ บาบอ.... ขอขอบคุณ ในน้ำใจ อันใหญ่หลวง ที่เป็นห่วง กุหลาบขาว คราวอกช้ำ ขอขอบคุณ ในคำปลอบ ทุกขอบคำ จะจดจำ ไว้ในใจ ไม่มีลืม...
15 ตุลาคม 2549 19:44 น. - comment id 615304
พี่ บนเกาะ... เสียงสะท้อน ของฟ้า คราสะอื้น ช่างขมขื่น เหลือทน จนอ่อนไหว น้ำตาฟ้า ร่วงพราว เหน็บหนาวใจ ฟ้าร้องไห้ ฉันสะอื้น กลืนน้ำตา โอ้ใยฟ้า โศกตรม ระทมเศร้า ดั่งเร่งเร้า ให้หัวใจ อาลัยหา เธอจากไป ไม่เคยหวน ทวนกลับมา รักโรยรา กลางสายฝน หม่นฤดี น้ำตาฉัน น้ำตาฟ้า พร่ารินไหล ฟ้าปวดใจ ฉันพร่ำเพ้อ เธอหน่ายหนี ทิ้งเศษซาก แห่งความรัก ความภักดิ์ดี คอยย่ำยี ตอกย้ำ ให้ช้ำใจ ยามฝนรา เธอลับไป กับสายฝน ทิ้งรอยหม่น แห่งความรัก หักสลาย ฟ้าหลังฝน ยิ่งปวดร้าว เหงาเดียวดาย ในหัวใจ ยังร่ำร้อง นองน้ำตา
15 ตุลาคม 2549 20:16 น. - comment id 615305
เบรฟฮาร์ท .... ฝนโปรยปราย ลงมา พาชุ่มฉ่ำ ยินน้ำคำ ปลอบใจ กับสายฝน เป็นเสียงเธอ แว่วมาว่า อย่าระทม ให้ลบปม แห่งอดีต ที่กรีดใจ ความโศกา อาลัย ค่อยคลายเศร้า ดั่งมีเงา ของเธอมา คราร้องไห้ ช่วยปลอบขวัญ ให้ความหวัง พลังใจ ทุกข์ใดใด เริ่มหมดสิ้น แสนยินดี แต่จะให้ ลบอดีต ที่กรีดฝัง น้องขอตั้ง สตินิด คิดถ้วนถี่ คงต้องใช ้เวลานาน นะคนดี รอยแผลนี้ ช่างลึกนัก ยากเยียวยา จะขอลอง กู้ซากรัก ที่หักเห รักร้อยเล่ห์ จะลบไป ไม่ใฝ่หา แม้จะยาก น้องจะลอง ดูสักครา ขอบคุณค่ะ กับน้ำใจ และไมตรี..
16 ตุลาคม 2549 06:52 น. - comment id 615340
เช้าวันนี้ ไม่มี ฟ้าสะอื้น จากเมื่อคืน ไม่มีฝน ต้องทนหนาว อากาศดี ไม่มีหมอง มองเห็นยาว ในยามเช้า ช่างสวยสด ดูงดงาม ประเพณี งานชักพระ ได้มาถึง พะงันจึง ดูตึกคัก มักคนถาม จัดเรือพระ ลอยชลา ใต้ฟ้าคราม แต่ในยาม เช้านี้ไม่มีใคร คงจะต้อง รอจนสาย จนบ่ายเที่ยง เช้าอย่างนี้ มัวเกี่ยง จะหลับใหล กลางคืนดู วงดนตรี แสงสีไฟ จึงทำให้ ถึงกับ หลับหมดแรง
16 ตุลาคม 2549 06:59 น. - comment id 615342
เงียบสนิทเลยเช้านี้ สงสัยต้องค่อยมาใหม่เสียแล้วสิ
16 ตุลาคม 2549 09:08 น. - comment id 615362
อ้าว...กลับไป นอนอีกแระ..วันนี้อุส่าห์หยุดร้าน พักผ่อนมาคุย ยังหนีไปนอนอีก...
16 ตุลาคม 2549 09:33 น. - comment id 615365
สวัสดีจ้ะน้อง พี่ไม่ได้ไปไหนหรอก แค่ไปนั่งร้องไห้ ในบ้านหลังใหม่ของน้องที่ริมหาดทรายครับ
16 ตุลาคม 2549 09:39 น. - comment id 615369
ตกลงจะปลอบหรือจะไปร้องไห้ให้เขาดูเนี่ย
16 ตุลาคม 2549 09:48 น. - comment id 615371
อ้าวน้องแม่มด มาว่าพี่อีก พี่บ่อน้ำตาตื้นนะ หากพี่ร้องไห้ดัง ๆ เค้าอาจตกใจแล้วหยุดร้องไห้เองก็ได้นะครับ
16 ตุลาคม 2549 09:50 น. - comment id 615372
รูปที่กุหลาบเอามาลง ..เป็นหน้าบ้านที่กาญจนบุรี ค่ะ..มีการล่องแก่งผ่านหน้าบ้านด้วย ..แต่ตอนนี้ ไม่ได้กลับไปอีกแล้ว...คิดถึงจัง ( แม่น้ำไทรโยค )
16 ตุลาคม 2549 09:54 น. - comment id 615374
กลัวตกใจร้องดังกว่าเดิมสิจ้ะ พี่ชาย.อิอิ
16 ตุลาคม 2549 10:02 น. - comment id 615381
งั้น พี่กับน้อง มานั่งร้องไห้ด้วยกัน สักวันเป็นไง..
16 ตุลาคม 2549 10:41 น. - comment id 615395
จริง ๆครับน้องแม่มด ตามสัญชาตญาณ หากใครร้องดังกว่า อีกฝ่ายจะหยุดเงี่ยฟังดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่เชื่อน้องลองดูสิ นัดกันสิน้องกุหลาบวันไหนนัดกันสักวัน ดีครับพี่ชอบ
16 ตุลาคม 2549 10:51 น. - comment id 615397
งั้นก็ร้องไห้ให้พอใจทั้งสองคนนะคะ ..อิอิ
16 ตุลาคม 2549 10:58 น. - comment id 615399
จะมาหลอกซบหัวไหล่เวลาร้องไห้ล่ะซิ..
16 ตุลาคม 2549 11:18 น. - comment id 615406
พี่ไม่หลอกทำอะไรหรอกน้องกุหลาบ ถ้าซบไหล่ก็ซบจริง ๆ ทำแบบไม่หลอกเลยครับ หุหุ
16 ตุลาคม 2549 11:34 น. - comment id 615410
นั่นไง..ว่าแล้วเชียว..