ไม่อาจเอ่ยคำใดในบทนี้ เท่าความรู้สึกที่มีในใจฉัน เพราะที่คิดถึงเธอและเฝ้าเพ้อรำพัน เป็นเพียงความฝันของฉัน...ที่ล่องลอย ปล่อยใจไปตามความคิดปิดไม่อยู่ ทั้งทั้งรู้เค้าไม่แคร์แค่ความฝัน ปลอบตัวเองได้อยู่ทุกเมื่อวัน ว่าฉันยังจะคงอยู่คอยคู่เธอ ...
13 ตุลาคม 2549 09:36 น. - comment id 614475
ไม่อาจเอ่ยคำใด ได้นอกจากรักและคิดถึง ประมาณนี้ไหมคะ
13 ตุลาคม 2549 10:13 น. - comment id 614500
เอ่ยแล้วคับ แต่เค้าไม่เอา คับ
13 ตุลาคม 2549 10:23 น. - comment id 614507
นี่นี่พี่อ้น อย่ามาเศร้า เค้าก้อเศร้าด้วยหรอก เดี๋ยวไม่หายเป็นหวัดน้า
13 ตุลาคม 2549 10:33 น. - comment id 614512
ที่บ้า ที่บอ เพราะเพ้อฝัน ที่พร่ำ ที่รำพัน เพราะเพ้อหา ที่ทน ที่ทู่ซี้ กับเธอทุกเวลา ก็เพียงแค่หวังว่า...เธอจะเหลียวมองสักนาที
13 ตุลาคม 2549 10:38 น. - comment id 614516
เมื่อกี้ไม่ได้ login อิอิ...แต่งกลอนเพราะจัง ขอบคุณที่เข้าไปต่อกลอนนะคะ
13 ตุลาคม 2549 10:39 น. - comment id 614517
คับผม
13 ตุลาคม 2549 13:24 น. - comment id 614617
หากจะรักก็รักใช่เรื่องผิด หากจะคิดเฝ้าพร่ำเพ้อละเมอฝัน หากจะนึกว่าได้อยู่เคียงคู่กัน หากผูกพันธ์กันเกินกว่าจะห้ามใจ ทำไปเถอะถ้าใจนั้นมีสุข ดีกว่าทุกข์เพราะไม่ได้รักเธอคนนี้ หากต้องเศร้า เหงาบ้าง ในบางที ก็ยังดีกว่าไม่บอกให้เธอได้รู้ใจ
13 ตุลาคม 2549 13:26 น. - comment id 614619
ขอบคุณคับ ja-ae ที่ปรอบใจ ด้วงน้อยๆ
15 ตุลาคม 2549 09:04 น. - comment id 615238
แล้วเค้าจะหายหวัดไหมนี่ แต่งกลอนเศร้าซะขนาดนี้ อิอิ
28 ตุลาคม 2549 12:38 น. - comment id 620496
เตะบอลเหนื่อยมาก 55+ ..