จะหาใด ไหนเยี่ยม เทียมแม่ได้ พระคุณไซร้ เลิศฟ้า มหาศาล ร้อยสมุทร หรือจะหมื่น นทีธาร จะเทียบมาร ดาได้ นั้นไม่มี เข้าพรรษา นึกถึงองค์ ผู้ทรงศีล ท่านเหาะปีน ขึ้นสวรรค์ ชั้นวิถี โปรดมารดา บนสวรรค์ ชั้นโสภี พระองค์นี้ แม่จากไป แต่วัยเยาว์ ให้คิดถึง ตัวเอง ไม่เก่งเทียบ ชีวิตเปรียบ ไม่ถึงขั้น ฉันอับเฉา พระคุณแม่ ไม่ได้แทน ให้บรรเทา ตั้งแต่เยาว์ แม่จากไป ไกลสุดตา จะทำดี สร้างกุศล ผลบุญให้ แม่นั้นได้ รับส่วนบุญ อุดหนุนหนา ขอแทนคุณ ที่แม่ได้ ให้กายา ที่แม่หนา สอนสั่ง ลูกยังจำ เบญจศีล เบญจธรรม แม่พร่ำสอน เมื่อถึงครา ยามจะนอน แม่คอยย้ำ แม่เขียนติด ข้างฝาไว้ ให้จดจำ แม่จะทำ ทุกทุกทาง สร้างลูกดี วันนี้ลูก ขอระลึก นึกถึงแม่ ไม่ขอแพ้ จะทำตาม คำแม่ที่ สั่งสอนลูก ให้กระทำ แต่ความดี ตัวลูกนี้ จะทดแทน ในพระคุณ
คนบนเกาะ 8 ต.ค. 2549 06:31 น. - ID 93689 
1200
8
0
8 ตุลาคม 2549 08:48 น. - comment id 612827
ไม่มีแม่..แล้วเจ้า..อย่าเศร้าโศก จงสู้โลก..ข้างหน้า..อย่าท้อถอย.. คำสอนแม่..ดีงาม..จงตามรอย.. แม่จะคอย..ให้ความหวัง..กำลังใจ.. กลอนบทนี้ผมเขียนให้แม่ของผม.. นานมาแล้ว... .............คิดถึงแม่ครับ....
8 ตุลาคม 2549 09:12 น. - comment id 612833
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังไกวเปล แม่เราเฝ้าโอละเห่.. รักแม่ที่สุดของที่สุด รักพ่อด้วยค่ะ
8 ตุลาคม 2549 10:11 น. - comment id 612836
คุณแมวคราว สวัสีครับ ทักทายกันหลังจากที่เมื่อวานไม่ได้เจอกันเลย รอรับกำลังใจจากแม่เช่นกันครับ
8 ตุลาคม 2549 15:57 น. - comment id 612869
ไม่รู้จะบอกว่าอย่างไรดีค่ะ รักแม่มากๆ ค่ะ
8 ตุลาคม 2549 15:57 น. - comment id 612870
เอาบทที่เคยเขียนไว้มาให้อ่านน่ะ..เผื่อจะซึ้ง.. ณ.กระท่อมปลายนาชายป่านั้น มีสายตารอวันอันสดใส แววตาเหม่อมองเถียงนาทุกคราไป เหมือนรอใครคนหนึ่งซึ่งมาเยือน ผิวย่นย่นมือหยาบหยาบทราบหรือเปล่า นั่งนอนหนาวเจ็บป่วยไข้ไร้แม้เพื่อน สายตาแห่งความทุกข์ทนยังย้ำเตือน จากวันเดือนนานหลายปีไม่มีใคร อาหารแต่ละมื้อคือปราร้า หยิบยื่นมาจากชาวบ้าน"ร้านใกล้ใกล้" ข้าวเหนียวนิดน้ำสักขันปันน้ำใจ ซึ่งหลั่งไหลมาเยือนเป็นเพื่อนกัน ยามหนาวเหน็บผิงไฟให้อบอุ่น ใช้ไม้หนุนแทนต่างหมอนนอนเพ้อฝัน ลูกหญิงชายไม่กลับมาพบหน้ากัน นอนหนาวสั่นในกระท่อมอย่างตรอมตรม ทุกข์แสนทุกข์เพียงไรใครเห็นบ้าง ต้องอ้างว้างหวั่นไหวใจขื่นขม ลูกอยู่ไหนแม่ปวดร้าวแสนระทม รอชื่นชมรับขวัญวันเจ้ามา ไม่เคยหวังสิ่งใดในตัวเจ้า โปรดจงเข้าใจแม่ชะแง้หา รอความรักจากลูกนะแก้วตา สองมือล้ายังรอเจ้ามาเว้าวอน อยากกอดเจ้าก่อนตายจะได้ไหม ให้ชื่นใจสักครั้งยามเหนื่อยอ่อน ก่อนดวงตาจะหลับใหลจำจากจร ก่อนได้นอนลาลับ..ไม่กลับมา....
8 ตุลาคม 2549 17:01 น. - comment id 612882
8 ตุลาคม 2549 17:38 น. - comment id 612899
ที่อยากร้องไห้เนี่ยย...อ่านแล้ว ซึ้ง..หรือ ฝุ่นเข้าตาคะ..
8 ตุลาคม 2549 19:31 น. - comment id 612923
8 ตุลาคม 2549 19:39 น. - comment id 612927
อ้าว..แล้วกัน..งั้นหนีไปอาบน้ำก่อนดีกว่า กลัวถูกตีก้น..อิ..อิ..
8 ตุลาคม 2549 19:52 น. - comment id 612929
8 ตุลาคม 2549 22:01 น. - comment id 612944
ใครตีก้นใครอ่ะคะ
8 ตุลาคม 2549 22:37 น. - comment id 612957
8 ตุลาคม 2549 23:29 น. - comment id 612960
หลับกันหรือยังนะ...แอบมานะเนี่ย..
9 ตุลาคม 2549 08:04 น. - comment id 612984
รักแม่ค่ะ อยากเก่งแกร่งเหมือนแม่ด้วยค่ะ ใครตีก้นใครคะ อย่าตีแรงนะคะ สงสารพี่กุหลาบ อิอิ
9 ตุลาคม 2549 14:58 น. - comment id 613118
ก็ไม่มีวิธีไหนที่จะดีกว่าการทำบูญเหมือนกัน ค่ะคุณบนเกาะ.....
9 ตุลาคม 2549 15:57 น. - comment id 613147
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
