๏ โปรยดอกฝนหล่นล่องละอองสาย บรรจบปลายซับรินสู่ดินผืน ให้รากหนึ่งปลูกฝังจนยั่งยืน ร่วมฝากฟื้นคืนช้ำกลับอำไพ ๏ ผ่านคีตาโอบขวัญสู่บรรจถรณ์ กล่อมอัปสรแนบนำกับคำไข นานเจ้าเอย..เคยคอยด้วยน้อยใจ แอบร่ำไห้พร้อมฟ้าอยู่ครานั้น ๏ เหลือเพียงหยาดซับขวัญในวันนี้ หลอมยินดีทั้งผองมารองฝัน ให้อ้อมแขนหนึ่งวาง..เป็นรางวัล โอบป้องปันขับว้าง..จนร้างรอย ๏ เหลือเพียงหยาดหยดแพร้วดั่งแก้วทิพย์ ต่างพร่างพริบเนตรเหลียวมาเกี่ยวก้อย อุ่นสายใยท่ามฝนที่หล่นปรอย กลบสิ้นสร้อยวันเก่าสู่เถ้าธาร ๏ บรรจงวาดความหลังอีกครั้งหนึ่ง ด้วยคำนึงหวนเลยได้เชยผ่าน เพื่อกอปรนำเดียงสาเป็นปราการ เขียนตำนานเพรงภาคผกาพวง ๏ กรุ่นบุปผาหอมรื่น..พี่ยื่นให้ ถนอมไว้ในแขนด้วยแหนหวง แทนหนึ่งใครอิงแอบอยู่แนบทรวง ลบสิ้นปวงอนธการ..ที่ผ่านมา..
1 ตุลาคม 2549 17:30 น. - comment id 610809
..เรนรู้สึกอบอุ่นด้วยดิคะ.... เป็นบทเพลงที่เรนชอบ.. เป็นบทกวีที่อ่อนโยน.. เรนอิจฉา.. ใครคนนั้นจัง.. .. เรนอยากได้เพลงแบบนี้.. เปิดที่ไดฯของเรน.... .... ...แทนหนึ่งใครอิงแอบอยู่แนบทรวง ..ลบสิ้นปวงอนธการ..ที่ผ่านมา.. .. ... .. ..
1 ตุลาคม 2549 19:26 น. - comment id 610826
งามบทกลอน ซึ้งบทเพลง
1 ตุลาคม 2549 22:22 น. - comment id 610860
เคลิ้มค่ะ กลอนหวานซึ้ง เพลงหวานจับใจ
2 ตุลาคม 2549 07:46 น. - comment id 610923
อยากได้แบบบทสุดท้ายบ้างจังค่ะ
2 ตุลาคม 2549 08:23 น. - comment id 610947
สวัสดีค่ะ อุ่นละมุนจังค่ะ... บทเพลงก็ละมุนในหัวใจเมื่อได้ฟัง... \"รอบางใคร แทนใจด้วยบางสิ่ง...\" รักษาสุขภาพนนะคะ
2 ตุลาคม 2549 09:21 น. - comment id 610981
๐ งามเอย..ละอองฝนเมื่อหล่นล่าง เป็นสร้อยน้ำพรายพร่างอยู่กลางหน ต้องลมตื่นหยาดตก..ก็วกวน เหมือนต้องรื่นใจคน..ย่อมวนเวียน ๐ รอฉ่ำชื่นตื่นคอย..ละห้อยหา เฝ้าไขว่คว้ารูปรอยเกรงคล้อยเปลี่ยน แสงสุวรรณงามล้วนก็จวนเจียน ทอดแสนล้านแรงเทียนประเทียบยาม ๐ อ้อมแขนแห่งอรุณเริ่มอุ่นโอบ เอื้อใจโลภบ่มทราบ..รสวาบหวาม รสละมุนกรุ่นนัยของใจความ จะหักห้าม..เกรงว่าจักช้าเกิน ๐ ช้าก่อนรอบอุทัย..พิไลพิลาศ แม้นส่องสาดคคนานต์อยู่นานเนิ่น อย่าเพิ่งผ่านรองเรื่อ..เถิด..เชื้อเชิญ มาร่วมเพลินอภิรมย์..แห่งคมคำ ๐ บุปผาหอมสกุณนกช่วยผกเสียง เสนาะเคียงเมื่อใจหนึ่งใครสัม- ผัสทำนองกรองร้อย..แห่งถ้อยคัม- ภีระภาพซาบซ้ำที่ย้ำทรวง ๐ หวานเอย..มธุรสแห่งพจน์เจ้า แต่คลอเคล้าอกอยู่ไม่รู้ล่วง หอมความนัยภาษประดัง..หอมทั้งปวง จะแปรหอมเป็นหวง..เป็นห่วงใย ๐ ผ่านคีตาโอบขวัญสู่บรรจถรณ์ กล่อมอัปสรย้อนย้ำทุกคำไข นานเจ้าเอย..เคยคอยด้วยน้อยใจ จักกล่อม..ไห้..หยุดเสียงแต่เพียงนี้.
2 ตุลาคม 2549 09:39 น. - comment id 610983
๐ อีกคืนค่ำตาหลับใจกลับตื่น อยู่ท่ามคลื่นฝนไฟ..ฟ้าไห้หวน เรื่องร้อยและถ้อยร่ำและคำครวญ บ่งเสี้ยวส่วนสำนึก..จารึกไว้ ๐ ท่ามหม่นเมฆลอยทะมื่นลมตื่นหาว กลับรอนร้าวปลิดหม่นเสียป่นไหม้ เมื่อเมฆต่ำลมต้องละอองไอ ก็เมื่อใจตื่นต้องละอองคราญ ๐ ดารดาษดาวฟ้าในป่าฝน ดังอับจนแสงสิ้นทั่วถิ่นฐาน ระเรื่อยรี้ลมร่ำเริ่มตำนาน โชยแผ่วผ่าน..โลมลูบทุกรูปเงา ๐ ฝากฝุ่นฝนไอหมองละอองม่าน กลบขุ่นข้องลบลาญเป็นถ่านเถ้า ละเมียดการออดอ้อน..ช่วงอ่อนเยาว์ ให้แผ่วเบาอบอุ่น...ได้คุ้นเคย
2 ตุลาคม 2549 15:53 น. - comment id 611151
2 ตุลาคม 2549 17:31 น. - comment id 611223
กล่อมได้ประทับใจมากครับ เข้ากับบรรยากาศขณะที่บ้านฝนตกพรำ ๆ อยู่ แต่ถ้ากล่อมอย่างเมื่อคืนเห็นจะไม่ไหว เพราะมาแบบพายุ ต้นไม้โค่นล้มลงมากมาย
6 ตุลาคม 2549 11:16 น. - comment id 612497
เพลงเพราะมากค่ะ หาที่ไหนเหรอคะ อยากได้เพลงแนวนี้เก็บไว้บ้าง