คืนและวัน..ผันผ่าน..นานจริงหนอ นับวันรอ..ใครคนหนึ่ง..ซึ่งห่างหาย ฤดูกาล..หมุนเวียน..เปลี่ยนเรื่อยไป เธออยู่ไหน..หนอคนดี..สุดที่รัก ใกล้หน้าหนาว..ลมหนาวพัด..สะบัดโบก ฉ่ำชุ่มโชก..จากเนตรงาม..สุดห้ามหัก หนาวหัวใจ..ขาดไออุ่น..ให้หนุนพัก โอ้.ความรัก..นี่หนอ..ช่างทรมาน อยากซบอิง..พิงอกอุ่น..คุณยิ่งนัก สุดห้ามหัก..มิให้จิต..คิดฟุ้งซ่าน อยากให้เธอ..โอบกอดฉัน..ทุกวันวาน แม้นคืนวัน..กาลเคลื่อน..อย่าเลือนลา อยากให้เธอ..มาคลอเคล้า..เย้าหยอกบ้าง ไม่อยากห่าง..ยามอิงซบ..ประกบบ่า อยากได้พบ..ประสบจ้อง..มองแววตา เอ่ยวาจา..หวานหยดย้อย..ถ้อยพาที สายลมหนาว..พัดมา..อีกคราครั้ง ความหนาวช่าง..โหดร้าย..กระไรนี่ หนาวเหลือเกิน..หนาวจริงหนอ..อย่ารอรี อ้อมแขนนี้..ยังรอพี่..นี้กลับมา มาเถิดหนา..คนดี..ที่ฝันใฝ่ เติมหัวใจ..ให้ความรัก..มากมีค่า ช่วยดับหนาว..ด้วยไฟรัก..ไฟศรัทธา ได้ไหมนะ..เธอคนดี..ที่ฉันคอย....
29 กันยายน 2549 15:09 น. - comment id 608983
คุณ.คำอ้วน.. ฉันคอยเธอ..จึงโดดเดี่ยว..ไปเที่ยวเกาะ ได้ลัดเลาะ..ลัดเลี้ยวไป..ใจถวิล ชมทะเล..และหาดทราย..ไร้ชีวิน ทิ้งผืนดิน..ลอยล่อง..ท้องนที น้อยใจนัก..ได้แต่รอ..ท้อดวงจิต เธอเคยคิด..บ้างหรือไม่..ดวงใจนี้ ไม่เคยคิด..มอบให้ใคร..ไม่ใยดี เพียงเธอนี้..เท่านั้น..ฉันต้องการ เสียงคลื่นซัด..หาดทราย..คล้ายเสียงพี่ ดวงใจนี้..แสนคลุ้มคลั่ง..ดังไฟผลาญ ความกลัดกลุ้ม..รุมเร้า..ทรมาน ไม่สงสาร..กันบ้าง..หรืออย่างไร ฉันรู้ดี..ว่าเธอ..ละเมอหา แต่เหมือนว่า..เธอยิ่งไกล..ไปจากฉัน ปล่อยให้คืน..หมุนเปลี่ยน..เวียนไปพลัน ทอดทิ้งฉัน..ให้เหว่ว้า..น้ำตานอง หากมีความ..จริงใจ..อันใหญ่หลวง โปรดอย่าลวง..ด้วยน้ำคำ..ให้ช้ำหมอง รีบกลับมา..เถิดยอดชาย..ที่หมายปอง อย่าบอกน้อง..อภัยนาง..บางลีลา สวัสดีค่ะ..คุณคำอ้วน...
28 กันยายน 2549 18:52 น. - comment id 610102
บ้านเราก็อากาศเริ่มเย็นแล้ว ...อีกไม่นานคงหนาว...เราชอบหน้าหนาวนะดอกไม้เยอะเลย สวยๆทั้งนั้น..โดยเฉพาะดอกกุหลาบ ...ที่ตรงนี้ พิงพักได้ ให้ไออุ่น หอมกรุ่นกลิ่น ดอกไม้บาน ยามลมหนาว จะโอบกอด เธอไว้ ในทุกคราว ให้หายหนาว อกเรานี้ ที่พักใจ...... อุ่นขึ้นบ้างหรือยังนะ เราแต่งได้แค่นี้แหละ แต่จริงใจนะ
28 กันยายน 2549 20:39 น. - comment id 610124
น้องหนาวใจ เอากายพี่ ไปสิน้อง รวมทั้งห้อง หัวใจ ในอกพี่ ยามหนาวมา ไม่ต้องกลัว นะคนดี อยู่ใกล้พี่ ขอน้องได้ สบายใจ ลมหนาวพัด โบยโบก กระโชกต้อง กายนวลน้อง ดูหนาวสั่น น้องหวั่นไหว พี่ขอกอด ให้หนาวคลาย นะทรามวัย กลัวทำไม หน้าหนาวนี้ มีพี่เคียง อยากจะซบ อกอุ่น เชิญคุณน้อง พี่จะป้อง ลมหนาวให้ พัดไปเฉียง อ๊ะทำไม เห็นพี่ชาย แล้วอายเอียง เราคู่เคียง แล้วน้องไซร้ อายทำไม แนบให้ชิด สนิทหน่อย นะจอมขวัญ ความหนาวนั้น ออกจากเรา บรรเทาหาย อันความหนาว ผิงไฟรัก จักสบาย ขอน้องได้ ซบอกพี่ นี้นานนาน
28 กันยายน 2549 20:41 น. - comment id 610125
อยากให้เธอได้พักหนุนตักอุ่น โอบละมุนอุ่นไอในความหนาว อยากให้เธอมองฟ้าดูดวงดาว กระพริบพราวสบตากันและกัน อยากให้เธอรู้ไว้ที่ตรงนี้ ยังคงมีที่พักให้เธอฝัน อยากเตือนจิตที่คิดผูกพันกัน ว่าเธอนั้นมีเพื่อนฝันด้วยอีกคน
28 กันยายน 2549 20:47 น. - comment id 610127
ถูกต้องนะคราบ..! คุณคนบนเกาะ..อิอิ แวะเข้ามาเยี่ยมครับปม...แม่มดใจร้ายหายไปไหนแล้วจ๊ะ...
28 กันยายน 2549 20:56 น. - comment id 610128
อยู่นี่ค่ะคุณคำอ้วน
28 กันยายน 2549 21:02 น. - comment id 610131
4....หวัดดีครับ คุณคำอ้วน มาตามน้องแม่มดใจร้ายเหรอครับ ขอบคุณครับที่มาทักทาย
28 กันยายน 2549 21:07 น. - comment id 610135
ใครมาตามแม่มดใจร้ายคะ มาแล้วนี่ไง
28 กันยายน 2549 21:46 น. - comment id 610148
คนแน่นแออัดขนาดนี้ หายหนาวแหงมๆค่ะ เอาผ้านวมเนื้อดีพลีให้ห่ม ถ้าหนาวลมห่มสักพักจักหายหนาว ถ้าหนาวเนื้อจะอุ่นอิงต้องผิงดาว แต่ใจหนาวต้องห่มใจของใครดี ดำน้ำมาตอบแบบ ร้อนๆหนาวๆ
29 กันยายน 2549 00:11 น. - comment id 610181
ต้นส้ม.. ที่ตรงนั้น..พักพิงได้..ใช่ไหมนั่น ขอให้ฉัน..อิงซบบ่า..คราหวั่นไหว หอมละมุน..อุ่นไอรัก..ละเมียดละไม โอบกอดฉัน..ให้มั่นไว้..อย่าคลายคลอน.. ขอบคุณค่ะคุณ..ต้นส้ม.. อุ่นขึ้นมาเยอะ..เลย
29 กันยายน 2549 00:47 น. - comment id 610184
คนบนเกาะ.. น้องหนาวใจ..มีกายพี่..นี้เคียงข้าง พี่อย่าร้าง..หนีไป..เช่นใคร\"ก่อน\" เข้ามาใกล้..อีกนิดนะ..อย่าคลายคลอน อยากออดอ้อน..เย้ยหนาว..ให้เบาบาง ยามลมหนาว..พัดโชยต้อง..น้องยิ่งหนาว ระรวดร้าว..เพียงไร..ใครรู้บ้าง ขอพี่กอด..เพื่อไล่หนาว..ให้เบาบาง จนรุ่งสาง..อย่าห่างรัก..สักนาที ขออิงซบ..ประกบบ่า..คราหวั่นไหว อกข้างซ้าย..สี่ห้องใจ..ได้ไหมพี่ ใจแนบใจ..กายแนบกาย..อุ่นเหลือดี ขอพี่นี้..อย่าปันใจ..ให้ใครครอง กอดน้องให้..แน่นกว่านี้..เถิดพี่จ๋า ให้หนาวลา..จากไปไกล..ใจเราสอง หนาวหัวใจ..ห่มด้วยใจ..ได้สมปอง หนาวรักต้อง..ห่มด้วยรัก..หนาวจักคลาย.. ( วันนี้ไม่รู้เป็นไง แต่งกลอน ว้านหวาน..ซึ้ง... )
29 กันยายน 2549 01:00 น. - comment id 610186
แม่มด.. ขอฉันได้..นอนพิงพัก..หนุนตักอุ่น แนบละมุน..อุ่นไอ..ไล่ความหนาว เธอโอบฉัน..แหงนมองฟ้า..ดาราพราว ส่องสกาว..ระยิบระยับ..นับพร้อมกัน ดีใจนัก..มีเธอคู่..อยู่ไม่ห่าง จะไม่ร้าง..แรมไกล..ให้ไหวหวั่น จิตเตือนจิต..เพื่อนคู่คิด..มิตรผูกพัน เพื่อนร่วมฝัน..ร่วมไมตรี..มีเพียงเธอ... รักแม่มดจ้ะ..
29 กันยายน 2549 01:16 น. - comment id 610187
คุณ.คำอ้วน.. มาเยี่ยมฉัน..แต่พร่ำบ่น..ถึงคนอื่น จะให้ฝืน..ชื่นใจ..แค่ไหนหนอ จะถามหา..อีกกี่คน..ถึงเพียงพอ ผู้ชายหนอ..เป็นอย่างนี้..สักกี่คน..
29 กันยายน 2549 01:22 น. - comment id 610189
คุณเฌอมาลย์.. ขอขอบคุณ..น้องเฌอ..ที่เธอมอบ อยากขอตอบ..ผ้านวนนั้น..พี่ไม่อุ่น จะหายหนาว..ได้นั้น..โปรดการุณ มาซุกอุ่น..ผืนเดียวกัน..หนาวนั้นคลาย ( มาห่มด้วยกันดีกว่าถึงจะอุ่น..อิ..อิ..)
29 กันยายน 2549 03:44 น. - comment id 610199
แว่วแว่วเสียง ใครรำพัน ทุกวันเศร้า จิตหงอยเหงา เหว่วับ ยามหลับผล๋อย ว่าฉันคอย ตั้งหน้า จนตาลอย ใจดวงน้อย สับสน ทุกข์ทนมา ยามลมหนาว พรายผวน ชวนใจโศก แสนวิโยค อาลัย ให้โหยหา ด้วยหนาวเหลือ เนื้อนาง ทางกายา ทั้งอุรา อ่วนอัก ขาดรักครอง อยากมีไฟ ใดหนา มาบำบัด ให้สลัด หนาวกาย คลายเศร้าหมอง ก่อนนั้นเคย โหยหา น้ำตานอง อยากจะลอง มีรัก อีกซักครา อันความรัก เกิดง่าย ก็คลายขาด เหลือประหลาด เรื่องจริง ทุกสิ่งหนา ค่อยเมียงมอง ครองคู่ ผู้ควรนา เหมาะสมว่า คู่กัน นั่นแหละดี ด้วยไฟรัก นั้นมี ทั้งดีชั่ว อย่าหลงมั่ว มัวความ ตามวิถี ไปประสบ พบร้อย ถ้อยพาที คนกาลี จะทำให้ ช้ำใจเอย
29 กันยายน 2549 07:16 น. - comment id 610201
brave heart .. เสียงฉันเอง..เปล่งออกไป..ว่าใจเศร้า จิตหงอยเหงา..เหว่ว้า..คราหน้าหนาว คอยเพียงเธอ..ละเมอหา..ทุกคราคราว ใจจึงหนาว..สับสน..ทนทรมา ยิ่งลมหนาว..พรายพัด..สบัดต้อง ใจร่ำร้อง..พร่ำเพรียก..ร้องเรียกหา อยากพบรัก..สักครานึง..จึงครวญมา ถึงแม้ว่า..เคยเจ็บช้ำ..ระกำใจ อันความรัก..ใช่เกิดง่าย..ดังใครคิด ความรักนั้น..แสนวิจิตร..เลิศพิสมัย พรหมลิขิต..ขีดเส้นมา..ไม่ว่าใคร บันดาลให้..ได้ประสบ..ได้พบพาน อันไฟรัก..มีชั่วดี..ชี้บ่งชัด หากประมาท..ดังเธอว่า..น่าสงสาร คนกาลี..มีมากมาย..หมายรุกราน หลงคำหวาน..ถ้อยพาที..นี้คงตรม.. ขอบคุณมากค่ะ.ที่มาเยี่ยม..
29 กันยายน 2549 07:59 น. - comment id 610214
ได้กอดน้อง ทั้งคืน นอนตื่นสาย แสนเสียดาย ค่ำคืน อันชื่นฉ่ำ อยากกอดน้อง อย่างที่เห็น เป็นประจำ ไม่อยากให้ ค่ำที่ผ่าน มันจากเลย หน้าหนาวนี้ คงไม่หนาว ให้ร้าวรวด ไม่เจ็บปวด เพราะน้องพี่ ที่เฉลย ได้แอบอก รับไออุ่น จากทรามเชย หน้าหนาวเอ๋ย ขอเย้ยเจ้า จงเข้าใจ ไม่ต้องซื้อ เสื้อกันหนาว ให้เปลืองเบี้ย ไม่ต้องเสีย เงินตรา ให้หมองไหม้ มีแค่อก อุ่นอุ่น ละมุนละไม หน้าหนาวเอ๋ย ขอบ๊ายบาย ลากันที
29 กันยายน 2549 08:40 น. - comment id 610232
อ้อมกอดพี่..อุ่นยิ่งนัก..ประจักษ์แล้ว พ่อยอดแก้ว..ยอดขวัญ..ฉันห่วงหา กอดให้แน่น..อีกหน่อยนะ..อย่าร้างลา เพื่อพัดพา..ให้หนาวไกล..จากใจเรา หน้าหนาวนี้..น้องหายหนาว..ไม่ร้าวรวด ไม่เจ็บปวด..เพราะมีพี่..นี้คลอเคล้า ได้อิงแอบ..แนบอก..ซบนานเนาว์ ช่วยเร่งเร้า..ไล่หนาวเหน็บ..ที่เจ็บทรวง เสื้อกันหนาว..สวมใส่..ไม่หายหนาว ไม่เหมือนคราว..ซบอกอุ่น..อุ่นใหญ่หลวง มีพี่นั้น..อิงแอบ..แนบชิดทรวง หนาวทั้งปวง..ไม่กล้ำกราย..ใกล้สองเรา...
29 กันยายน 2549 08:50 น. - comment id 610236
คืนนั้นฝนหล่นลงมาอุราไหว คืนนั้นไกลชวนนั่งฟังเพลงฝน คืนนั้นหนาวแต่ไม่เหงาเราสองคน คืนนั้นมนต์รักสุกงอมรายล้อมตัว คืนนี้ฝนบรรเลงบทเพลงเก่า คืนนี้เศร้าหม่นหมองในห้องสลัว คืนนี้ขาดคนไกลใจมืดมัว คืนนี้กลัวเมื่อมองฝนอยู่คนเดียว คืนหนาวมาถึงแล้วแก้วตีจาก คืนหนาวพรากพาคนไกลไม่แลเหลียว คืนหนาวฝนล้างใจใครดายเดียว คืนหนาวเที่ยวฝากฝนปนน้ำตา
29 กันยายน 2549 09:11 น. - comment id 610244
คืนนั้นฝน..โปรยมา..พาใจหวั่น คืนนั้นฉัน..ฟังเพลงฝน..เธอคนใกล้ คืนนั้นหนาว..แต่ไม่เหงา..เราคู่ใจ คืนนั้นไง..มนต์แห่งรัก..มาทักทาย คืนนี้ฝน..บรรเลง..เป็นเพลงเก่า คืนนี้เรา..ยังมีเรา..นะสหาย คืนนี้ฉัน..จะเคียงข้าง..ไม่ห่างไกล คืนนี้ไม่..เดียวดาย..อย่าใจลอย คืนหนาวมา..ฉันมาแล้ว..แก้วใจจ๋า คืนหนาวพา..ฉันกลับมา..อย่าเหงาหงอย คืนหนาวนี้..กลับมารับ..ประทับรอย คืนหนาวคอย...ปลอบขวัญ..ทุกวันวาน..
29 กันยายน 2549 09:14 น. - comment id 610248
น้องเพียงพลิ้ว เดินถนน บนทางหนาว ดูปวดร้าว ดวงจิต คิดสงสาร หนุ่มหนุ่มไหน ในห้องนี้ มีไหมกัน จงมาพลัน ส่งไออุ่น ให้คุณเธอ ถ้าไม่มี อย่าย้ำยอก ตอกทีหลัง พี่นั้นยัง อ้าแขนรับ นับเสมอ สามหัวใจ ถ้ากลมเกลียว ไม่เปลี่ยวเออ มอบแก่เธอ ไออุ่นรัก และภักดี
29 กันยายน 2549 09:20 น. - comment id 610253
เห็นไหมน้อง เพียวพลิ้ว อย่านิ่วหน้า กุหลาบนะ เป็นเพื่อที่ ดีใช้ได้ จะหาเพื่อน แบบนี้ ได้ที่ใด เธอเห็นไหม ใจเพื่อน นั้นแสนงาม เรามาอยู่ ร่วมเรียง เคียงเขนย มากอดเกย อย่าประวิง ชายหญิงสาม พี่ก็ว่า แบบนี้ เห็นดีงาม อ๊ะพี่ห้าม น้องอย่าปัด อย่าขัดคอ
29 กันยายน 2549 09:30 น. - comment id 610256
คนยิ่งมาก..หนาวก็หาย..คลายสิ้นสูญ ความอาดูร..หมดไป..ใจอบอุ่น ไฟแห่งความ..ห่วงหา..มาเติมทุน เพิ่มให้อุ่น..กว่าเก่า..หนาวจากจร...
29 กันยายน 2549 11:03 น. - comment id 610285
คืนและวัน ผันผ่าน ไม่นานนัก คนที่รัก พูกพัน มุ่งมั่นหมาย ก็เฝ้ารอ นับวัน ที่ผันไป นี่ก็ใกล้ คิมหันต์ เวียนผ่านมา อยากจะให้ พิงซบ ได้อบอุ่น กลิ่นไอกรุ่น ยุพิน ถวิลหา ตาเคยจ้อง มองกัน หวั่นอุรา เมื่อถึงครา ห่างกัน ไมผันไป รอหน่อยหนา อีกไม่นาน คงพานพบ ขออย่าลบ เลือนจำ คำขานไข ถึงตัวห่าง ใจปอง ครองร่ำไป ฝากเติมใจ ให้กัน ถึงวันรอ.........
29 กันยายน 2549 11:09 น. - comment id 610287
ตอนนี้ก้ออยู่คนเดียวอย่างเหงาเหงาเหมือนกันคะ คนคุ้นเคยกลายเป็นแค่คนเคยคุ้น ร้องไห้จนน้ำตามันแห้งเหือดไปหมดแล้ว แต่หัวใจก้อสั่งให้จำใครบางคนไว้ แม้จะเจ็บปวดแค่ไหนใจก้อสั่งให้จำ รออยู่เหมือนกันคะว่าเมื่อไหร่จะผ่านพ้นไปได้ คนที่เคยบอกว่า\"จะกุมมือเธอไว้เสมอ\" กลับปล่อยมือและจากไป ปล่อยให้อีกมือไขว่ขว้าไว้ได้เพียงแค่ลม..
29 กันยายน 2549 11:31 น. - comment id 610290
พี่ดูเหมือนโดดเดียวเที่ยวตามเกาะ นั่งเรือเลาะข้างฝังพรั่งโขดหิน บนทะเลนำเค็มเต็มพื้นดิน เฝ้าถวิลกลิ่นไอหัวใจนาง ล่องเรือน้อยหวังเทียบลงเหยียบท่า ดูเหมือนว่ามองไปยิ่งไกลห่าง สุดขอบฟ้ากว้างใหญ่ให้เลือนลาง คงอัปปางหากน้องไม่ต้องการ เสียงคลื้นซัดดังซ่าอุราร้อน มือหยิบหมอนนอนกลุ้มรุมเผาผลาญ กลัวไม่สมประสงค์แม่นงคราญ จึงทยานพวยพุ่งเพื่อรุ่งเรือง เธอจะรู้บ้างไหมใครคนนี้ เผลอเรียกพี่บ๊อยบ่อยเฝ้าคอยหา ผ่านคืนวันหมุนเวียนเปลี่ยนชีวา เคยเหว่หว้าเบิกบานสำราญใจ ในความจริงนั้นยังปลูกฝังยิ่ง กับทุกสิ่งผ่านมาเคยว่าไว้ อาจมีบ้างบางครั้งใช่ตั้งใจ \"ขออภัยน้องนางบางลีลา\" แวะมาเยี่ยมอ่ะน่ะ..พี่สาว..ครับปม.. ( อ่ะ..แฮ่ม..ๆ )
29 กันยายน 2549 11:48 น. - comment id 610293
กุหลาบจ๋า ถ้าจะหายหนาวได้แล้วเนอะคนมาให้ความอุ่นเยอะจัง..อิอิ
29 กันยายน 2549 12:11 น. - comment id 610300
เปลี่ยนจากหนาวใจ เป็นอุ่นใจได้แล้วค่ะ คุณกุหลาบขา
29 กันยายน 2549 14:37 น. - comment id 610332
คนเขียนกลอน.. คืนและวัน..ผันผ่าน..มานานนัก โธ่ที่รัก..เธอจากไป..อาลัยหา ได้แต่รอ..นับคืนวัน..ให้ผันมา หนาวแล้วนะ..ฉันยังรอ..เกือบท้อใจ รีบกลับมา..หาฉันนะ..อย่ารอช้า ลมหนาวมา..พัดต้อง..น้องหวั่นไหว อยากพักพิง..อิงซบ..อบอุ่นไอ ใจชิดใจ..แนบสนิท..นิจนิรันดร์ เร็วเถิดหนา..พี่จ๋า..สัญญาไว้ คงจำได้..จะกลับมา..อย่าเปลี่ยนผัน ยังรอพี่..มาเติมใจ..ให้แก่กัน สองแขนนั้น..ยังรอรับ..พี่กลับมา
29 กันยายน 2549 14:40 น. - comment id 610333
คุณหมอกหม่น... ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาให้กำลังใจและปลอบใจค่ะ. ยินดีที่รู้จักค่ะ..
29 กันยายน 2549 15:12 น. - comment id 610339
แม่มด..จ๋า ลิลลี่จ๋า.. หายหนาวแล้วจ้ะ...อบอุ่นขึ้นเยอะเลย....ซึ้ง..
30 กันยายน 2549 14:12 น. - comment id 610447
ฮันแน่ฮันแน่ พี่ฤกษ์ .. มาเป็นหมอจำเป็นอะไรแถวนี้คะ ... อ่ะ อ่ะ เ อมเห็นนะ เอมเห็นนะ อิ อิ กุหลาบขาวหนาวเหรอคะ มามะมาทะเลใจจะกอด
30 กันยายน 2549 00:02 น. - comment id 610473
หนาวลมเหนือเมื่อลมหนาวผ่านคราวนี้ หนาวกี่ปีร้าวกมลทนอดสู หนาวเพราะผ่านโศกีกี่ฤดู หนาวเพราะรู้โดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
30 กันยายน 2549 00:18 น. - comment id 610479
หนาวลมให้ห่มผ้า หนาวฟ้าให้ผิงไฟ หนาวผู้หญิงให้อิงผู้ใหญ่ แต่หนาวใจ....อะไรกันหว่า ไหน หนาวตรงไหนมาให้ตรวจดูหน่อยถี อิอิ
30 กันยายน 2549 20:26 น. - comment id 610738
คุณ เรไร.. หนาวลมเหนือ..พัดมา..ในครานี้ หนาวทุกปี..ดวงกมล..สุดทนไหว หนาวน้ำตา..อาดูร..คุณจากไป หนาวหัวใจ..เพราะโดดเดี่ยว..เพียงเดียวดาย
30 กันยายน 2549 20:28 น. - comment id 610739
คุณ ฤกษ์.. หนาวลมหนาว..ได้ห่มผ้า..พาหนาวหาย หนาวฟ้าไซร้..ให้ผิงไฟ..ได้อบอุ่น หนาวกายใจ..ทำอย่างไร..โปรดการุณ ขอซุกอุ่น..พิงซบไหล่..ได้ไหมเธอ..
30 กันยายน 2549 20:30 น. - comment id 610740
คุณ..ทะเลใจ.. กอดแน่นๆนะคะ..เดี๋ยวไม่อุ่น...
30 กันยายน 2549 21:09 น. - comment id 610747
ถึง คนที่หนาวใจ เห็นแบบนี้มันช่างอบอุ่นมากกว่าหนาวใจ อีกน่ะ... อิจฉาอิจฉา...
1 ตุลาคม 2549 23:54 น. - comment id 610895
คุณโกโรโกโส..ที่นี่อบอุ่นขึ้นเยอะเลยค่ะ...ไม่ต้อง อิจฉาหรอกค่ะ.. ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม..