ผ่านคืนวันอันโหดร้าย... ด้วยกายและใจที่บอบช้ำ กับอดีตที่ยังอยู่ในความทรงจำ ใครก็ได้ช่วยชักนำมันออกไปที พยายามไม่คิดถึงมัน.... แต่ภาพในฝันยังคงหลอกหลอนไปทุกที่ มันยังเจ็บแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ข่มตาหลับตอนนี้แต่ใจยังร้อนรน มีหลายๆคนเขาบอก... ว่าทางออกมันมีทุกแห่งหน ขอเพียงแค่เราใช้ความอดทน หนทางมืดมนยังซ้อนเร้นแสงดวงดารา ก็อยากจะให้เป็นอย่างนั้น.. ทางมืดมนเร้นแสงเสน่ห์หา แต่ยิ่งมองกลับยิ่งเห็นเงาเธอเดินไปลับตา ฟ้าโปรดเมตตาแสงดาราอย่าเลือนหายไปพร้อมเธอ
24 มกราคม 2545 18:50 น. - comment id 31981
ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร หัวใจถึงจะลืมคนคนนี้ อยากจะลืมและกลับเป็นการตอกย้ำความรู้สึกทุกที แล้วอย่างนี้มีหรือจะลืมเธอ เห็นด้วยนะ มากมากเลย
25 มกราคม 2545 11:11 น. - comment id 32057
อยากจำกลับลืม....อยากลืมกลับจำ
18 มีนาคม 2545 13:16 น. - comment id 41220
good