บทเรียนแห่งรักตอนที่ 2....ข่มใจลืมเธอ

รังนก

ผ่านคืนวันอันโหดร้าย...
ด้วยกายและใจที่บอบช้ำ
กับอดีตที่ยังอยู่ในความทรงจำ
ใครก็ได้ช่วยชักนำมันออกไปที
พยายามไม่คิดถึงมัน....
แต่ภาพในฝันยังคงหลอกหลอนไปทุกที่
มันยังเจ็บแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี
ข่มตาหลับตอนนี้แต่ใจยังร้อนรน
มีหลายๆคนเขาบอก...
ว่าทางออกมันมีทุกแห่งหน
ขอเพียงแค่เราใช้ความอดทน
หนทางมืดมนยังซ้อนเร้นแสงดวงดารา
ก็อยากจะให้เป็นอย่างนั้น..
ทางมืดมนเร้นแสงเสน่ห์หา
แต่ยิ่งมองกลับยิ่งเห็นเงาเธอเดินไปลับตา
ฟ้าโปรดเมตตาแสงดาราอย่าเลือนหายไปพร้อมเธอ				
comments powered by Disqus
  • cool hearted

    24 มกราคม 2545 18:50 น. - comment id 31981

    ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร
    หัวใจถึงจะลืมคนคนนี้
    อยากจะลืมและกลับเป็นการตอกย้ำความรู้สึกทุกที
    แล้วอย่างนี้มีหรือจะลืมเธอ
    
    เห็นด้วยนะ มากมากเลย
  • หลินจือ

    25 มกราคม 2545 11:11 น. - comment id 32057

    อยากจำกลับลืม....อยากลืมกลับจำ
  • ซีบร้าแห่งนาคา

    18 มีนาคม 2545 13:16 น. - comment id 41220

    good

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน