หลายร้อยล้านนาทีที่ผ่าน ทิ้งไว้เพียงความร้าวรานให้โหยไห้ เฝ้ารอเพียงใครบางคนที่ไร้หัวใจ กลับมาตอบคำถามว่าทำไมถึงทิ้งกัน ..เฝ้ารอการกลับมา... ภายใต้คืนวันเหว่ว้า.. กับภาพความฝัน หนึ่งความรู้สึกกำลังจะแหลก.. ก่อนที่เธอจะกลับมาหากัน ยิ่งรอ ยิ่งอยากให้เวลามันสั้น ก่อนจะหลับตา.. แต่หนึ่งนาที..ที่พ้นผ่าน กลับยาวนาน เกินกว่าใครจะมาหา เก็บตัวไว้ลำพังในห้องแคบๆ ที่มีเพียงน้ำตา จมอยู่ กับความเหว่ว้า... รู้สึกไร้ค่า.. และเดียวดาย
17 กันยายน 2549 12:22 น. - comment id 606788
แค่หนึ่งนาทีที่พ้นผ่าน ช่างยาวนานเกินใจทานทนไหว กี่ล้านหยดน้ำตาหลั่งจากใจ ไม่อาจเปลี่ยนความหวั่นไหว ให้หัวใจกลับแข็งแรง *****โดนมาก เจ็บจี๊ดๆ เลยอะ*****
17 กันยายน 2549 12:47 น. - comment id 606798
หนึ่งนาทีที่ผันผ่านในกาลเปลี่ยน ฉันวนเวียนรอคอยมิถอยห่าง รู้บ้างไหมความเศร้าเฝ้ามิจาง อยู่ระหว่างความชอกช้ำเหมือนจำนน ซึ่งเป็นหนึ่งนาทีที่ใจเศร้า ซึ่งเป็นหนึ่งใจเราที่สับสน ซึ่งเป็นหนึ่งความช้ำย้ำกมล ซึ่งเป็นหนึ่งทุกข์ทนทรมาน อยากมีเธอเหมือนเก่าเฝ้าห่วงหา อยากมีเธอเสมอมาเพื่อประสาน อยากให้รักเราอยู่คู่ตำนาน แต่แล้วไยความร้าวรานมาผ่านชม สำหรับการรอคอยมักจะเป็นความร้าวรานใจเสมอ ผู้หญิงไร้เงาเคยเจอะเจอความรู้สึกแบบนี้มาแล้วเหมือนกันค่ะ
17 กันยายน 2549 14:44 น. - comment id 606841
มัวแต่รอเขาทำไมให้ใจเหงา ยังมีเราคนหนึ่งคนึงหา ใจเป็นห่วงคิดถึงทุกเวลา ผินหน้ามามองสักครั้งก็ยังดี อย่าเศร้าไปเลย อยากปลอบน่ะ
17 กันยายน 2549 16:32 น. - comment id 606856
เฮ้อ....
18 กันยายน 2549 18:34 น. - comment id 607190
เปลี่ยนหนึ่งนาทีนั้นให้มีความหมาย การรอคอยที่เดียวดายอย่าไปถามหา ใช้ชีวิตให้คุ้มอย่าไปกลัดกลุ้มกับวันเวลา เมื่อบางสิ่งไม่อาจย้อนมาก็ตั้งหน้าตั้งตาตามหาสิ่งดีดี ลมหายใจอยู่ที่เราใช่อยู่ที่ใคร ชีวิตเรายังอยู่ได้แม้ปราศจากใครตรงนี้ ยืนหยัดอย่างมั่นคง ดำรงหัวใจรักษาให้ดี อย่าปล่อยให้ใครมาย่ำยี ชีวิตเราเราจูงเอง สู้ ๆ ๆ นะ ทุก ๆ นาทีมีความหมายจ๊ะ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้พบเจอวันที่งดงามคะ