หัวใจดวงเดิมกับความอ้างว้าง เสมือนลางสังหรณ์บั่นทอนขวัญ เส้นทางรักทอดยาวตราบนิรันดร์ มาบั่นสั้นขาดหาย ณ ปลายทาง ยังจดจำสองมือแกร่งเคยฉุดรั้ง รอยยิ้มยังตรึงตราจวบฟ้าสาง กระซิบถ้อยร้อยรักมิจืดจาง อยู่เคียงข้างคอยดูแลแม่ดวงใจ ถึงวันนี้เสียงกระซิบเริ่มแผ่วพลิ้ว ใบไม้ปลิวหวีดหวิวสะท้านไหว เคยอุ่นรักกลับเหน็บหนาวร้าวรานใจ สังหรณ์ใดจะหวั่นหวาดให้ขลาดกลัว หัวใจดวงเดิมแต่เธอเปลี่ยน ดั่งเปลวเทียนวูบวับดับสลัว ไม่มีแสงส่องทิศจิตหม่นมัว ใจระรัวเหว่ว้าน้ำตาริน
ชมพูภูคา J. 1 ก.ย. 2549 16:21 น. - ID 92616 
1306
4
0
1 กันยายน 2549 16:47 น. - comment id 602890
รักมากก็เจ็บมากค่ะ...... อย่าเศร้านานนะ... เป็นกำลังใจให้เสมอ.....
1 กันยายน 2549 18:21 น. - comment id 602904
ความเจ็บ แค่สักพักแล้วก้อจะดีเองง่ะงับ ต้อง \" ยิ้มสู้ \" น้างับ
1 กันยายน 2549 19:04 น. - comment id 602920
ใครๆก็ไม่อยากให้วันนี้มาถึงเหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ค่ะ เวลาจะช่วยเราได้
1 กันยายน 2549 20:28 น. - comment id 602930
เพราะรักมาก...จึ่งเจ็บช้ำ เพราะน้ำคำ..ทำให้หลง เพราะห่วงใย..ทำให้พะวง อยากปลดปลงคงไม่ได้ใจจึงเจ็บ. มาเป็นกำลังใจให้จ้า
1 กันยายน 2549 22:53 น. - comment id 602949
เพราะหัวใจหวั่นเองหรือแอบคิด บอกสักนิดเยื่อใยไร้ความหมาย ไม่เคยลืมทุกเรื่องราวแม้คราวใด มีบางอย่างเธอเปลียนไปจากใจเดิม หัวใจเดิมมิเคยเปลี่ยนหมุนเวียนได้ แต่สิ้นไร้ใครลืมใครใคร่ขอถาม เปลวเทียนวับดับสลัวมืดมัวตาม งามงดงามเริ่มย่อยยับเธอดับมัน
2 กันยายน 2549 11:27 น. - comment id 602976
บังเกิดรักฝากลงที่ตรงชื่น วันระรื่นคืนกลับสุดรับไหว เศร้ากำเนิดเกิดก่อให้ท้อใจ เหตุไฉนเป็นเราต้องเฝ้าตรม.
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2549 15:00 น. - comment id 602997
หน้าส่วนตัว
เมื่อความรักบินจาก...ความเศร้าก็ฉวยโอกาสเข้ามา...
ชอบจัง เลย ประโยคนี้อะ
... น้ำตาก้อจะหลั่งไหล ดังกะเขื่อนพัง
รักแล้วก็เจ็บ แต่ ใจ ก็ไม่เคยพักเลย...
2 กันยายน 2549 16:13 น. - comment id 603010
เมื่อความรักบินจาก...ความเศร้าก็ฉวยโอกาสเข้ามา... ...ถึงว่าตะกี้เห็นอะไรบินผ่านไปแว๊ปหนึ่ง... ...มาส่งกำลังใจให้ก็แล้วกันนะ...
3 กันยายน 2549 19:05 น. - comment id 603199
ไม่เคยจะรู้เลยว่า วันหนึ่งข้างหน้าเธอและฉัน จะเป็นเพียงคนรู้จักกันและกัน ไม่ใช่คนสำคัญเหมือนวันนี้นั้น..ที่เป็นไป แต่สุดท้ายก็มีวันนี้ วันที่เธอคนดีมีคนใหม่ ทิ้งฉันไว้ให้อยู่กับน้ำตาและความช้ำใจ จนไม่อาจจะรับไหวน้ำตาใสใสไหลออกตา และสุดท้ายต่อจากนี้ไป จะไม่ยอมให้ใครเขามาเฝ้าห่วงหา เพราะกลัวความเจ็บจึงขอกักเก็บรักตลอดชีวา ไม่พร้อมจะยอมรับแล้ว..ในทุกครา...กับรักที่อาสามาทดแทน\"เมื่อความรักบินจาก...ความเศร้าก็ฉวยโอกาสเข้ามา\" และที่เราทำได้ คือไม่ให้รักใหม่เข้ามาทักทายมั้งค่ะ ชอบประโยคนี้ของคุณจัง
5 กันยายน 2549 10:32 น. - comment id 603556
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคน ที่แวะเวียนเข้ามา ทักทายกันนะคะ ขอโทษที่ตอบช้า บางครั้งก้อ ไม่ได้ตอบ แต่ก้ออ่านไปยิ้มได้ทุกที สิน่า...
6 กันยายน 2549 14:32 น. - comment id 603857
เวลาเรารักใครก็ไม่ต้องไปรักหมดใจ พอคนนั้นบอกเลิกเราจะได้ไม่ต้องเสียใจมาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
