....ที่รักจ๋า....จำได้ไหม... วันที่เธอจากไปในวันนั้น กาลเวลาเคลื่อนไปเท่าไรกัน ช่างแสนนานยิ่งนักยังจดจำ ปล่อยฉันรออ้างว้างอย่างหมดหวัง รักจืดจางแหนงหน่ายใจระส่ำ มองเห็นภาพบนผนังยังจดจำ ช่างตอกย้ำให้หนาวเหน็บเจ็บอุรา ทุกวันคืนร้อนเร่าเฝ้าแต่ฝัน แต่นับวันหมดความหมายไร้คุณค่า เหมือนเศษดินเศษทรายในสายตา เธอเมินหน้าจากไปไม่ใยดี หนาวเหลือเกินเจ็บปวดรวดร้าวนัก เหมือนเสาหลักปักเลนโอนเอนหนี ดั่งลอยคอเวิ้งว้างกลางนที รอคนที่ฉุดรั้งขึ้นฝั่งใจ ..ปล่อยฉันไป...ได้ไหมนะ... ให้อิสระแกฉันในวันใหม่ อย่าทารุณกักขังแล้งน้ำใจ อย่าถึงให้เคี่ยวเข็ญเข่นฆ่ากัน ปล่อยฉันไปเถิดนะปล่อยไปเถอะ ให้ฉันเจอะหนทางสร้างสู่ฝัน มีอนาคตสุขสมใจในรายวัน โปรดให้ทานฉันคนนี้เถิดที่รัก...
30 สิงหาคม 2549 16:04 น. - comment id 602405
ไม่อยากปล่อยไปเลยค่ะ จะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีคุณ
30 สิงหาคม 2549 16:33 น. - comment id 602423
เข้มแข็ง นะ White roses .... ลมหายใจ ชีวิต คือของเรา .... พยายาม ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
30 สิงหาคม 2549 16:37 น. - comment id 602426
ถ้าปล่อยไป...แล้วจะอยุ่ได้อย่างไร ในเมือหัวใจนั้นมีแต่เธอห่วงหาทุกเวลา ทุกนาที.... เป็นกำลังใจให้ะคะ
30 สิงหาคม 2549 17:02 น. - comment id 602439
พี่กุหลาบขาวค่ะ บัวมาชวนพี่ไปเปลี่ยนโฉมค่ะ ทีนี้ก็ไม่มีใครจำเราได้แล้วค่ะ พี่ไม่ต้องกลัวนะค่ะ พี่ทำให้นิ่งที่สุดค่ะ ทำแบบเป็นอากาศธาตุไปเลย เดี๋ยวก็ทนเราไม่ได้ไปเองแหละค่ะ อย่าเศร้านะค่ะยิ้มค่ะ บัวขอให้พี่ปลอดภัยค่ะ
30 สิงหาคม 2549 17:15 น. - comment id 602451
ชีวิตนี้เป็นของเราค่ะ ไม่จำเป็นต้องไปขอร้องใคร เราจะลุกขึ้นใหม่ได้ค่ะ ถ้าเราอยากลุก มีอีกหลายคนที่เจอหนักกว่าเรา เขายังอยู่ได้ ไม่แปลกเลยใช่ไหมค่ะ ถ้าเราจะทำให้ได้แบบเขา
30 สิงหาคม 2549 17:49 น. - comment id 602461
ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจค่ะ....แต่มีบางคน ค่ะที่เขามีคนอื่นได้แต่เราสิ..เขาบอกว่าถ้ามีคน ใหม่เมื่อไหร่..ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนจะตามไปฆ่า เราน่ะค่ะ..ควรทำอย่างไรดี...คะ..
31 สิงหาคม 2549 07:33 น. - comment id 602550
คำถามจาก คห.6 จากก็ต้องตาย อยู่ก็เหมือนยิ่งตาย ตายหนเดียว ตายอย่างที่มีอิสระเลือกทางตาย คงดีกว่า หากเป็นอัลมิตรา คงปลีกตัวจากไปค่ะ
31 สิงหาคม 2549 07:54 น. - comment id 602555
ไปตามใจเราดีกว่าค่ะ
31 สิงหาคม 2549 21:42 น. - comment id 602722
เรื่องปล่อยฉันไปนี่ ควรจะทำเสียแต่เนิ่น ๆ หากสายเกินปล่อยก็ไปไม่ได้ มีสามีภรรยาคู่หนึ่งรักกันมาก สามีกำลังจะตายพะงาบ ๆ ภรรบยาก็เฝ้าใกล้ชิดพร่ำบอกทางสวรรค์ ว่า พี่ไปที่ชอบ ๆ นะ สามีได้ยินก่อนจะสิ้นลมยังแข็งใจพูดพอได้ยินว่า ตอนที่พี่ดี ๆ อยู่ทำไมไม่ให้ไปที่ชอบๆฤ ตอนนี้จะบอกให้ไปก็ไปไม่ไหวแล้วละ แล้วก็สิ้นใจไป อิอิ
1 กันยายน 2549 07:33 น. - comment id 602750
ปล่อยไปแล้ว จะไปไหนนนนนนนน อยู่นี่ก่อนไม่ได้หรอ อุตส่าห์มาเจอกันทั้งที น่ะ นะ อย่าเพิ่งไปนะ อิอิ