ดวงตะวัน ลาลับ ขอบฟากฟ้า ดวงดารา แทนที่ ในคืนฝัน ลอยเด่น ดังเช่น ดวงจันทร์ พานิรันดิ์ ของฉัน เศร้าตรม ในค่ำคืน ฝ่าคลื่น ลมหนาว ใยดวงดาว เปล่าใจ ให้ขื่นขม ความเหงา พัดพา ผ่านสายลม ดั่งมีดคม กรีดใจ ให้ร้าวราน
29 สิงหาคม 2549 20:22 น. - comment id 602182
ในค่ำคืน ยืนมอง ท้องฟ้ากว้าง ช่างอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว จนเหลียวหา ใครสักคน ที่ห่วงใย อยู่ใกล้ตา เพื่อนำพา ความห่วงรัก และอาทร อ่านแล้วรู้สึกเหงาจังเลยค่ะ
30 สิงหาคม 2549 18:20 น. - comment id 602472
จะเหงาทำไม ให้เศร้านัก เรื่องความรัก มองให้เล็กเป็นขี้ผง ความเจ็บปวด ปล่อยมันวางทิ้งลง ปล่อยให้ลม พัดพา มันไป ให้ ไกล ๆ หัวใจของเรา ทำไม ปล่อยให้สายลม พัดความเหงา มากรีดให้ร้าวรานหละ ... ต้องดูแลรักษามันให้ดี เพราะมันอยู่ กับตัวเรา นะ