โลกอนุญาตให้ฉันยืมร่างกาย เพื่อตามหาความหมายของรักแท้ แต่ละเดือน แต่ละปีมีผันแปร มีเก่ามีแก่ไปตามกาล เราไม่ใช่เจ้าของร่างกาย เป็นเพียงการรวมตัวง่ายๆของสสาร ประกอบเป็นเครื่องมือให้ใช้งาน ที่ถูกสั่งการจากความคิดจิตใจ และแล้วฉันก็ตามหารักจนพบ ตั้งแต่เราได้เริ่มคบ เริ่มชิดใกล้ วิญญาณความรักหวังจะถูกกลบฝังที่กลางใจ แม้ร่างกายที่ยืมใคร ต้องคืนเขาไปในสักวัน
26 สิงหาคม 2549 21:21 น. - comment id 601521
ถูกต้องแล้วค่ะรักแท้มีแค่ครั้งเดียว แต่จะโลเนียวได้หลายครั้งป่าวนะ คงซำบายดีนะค่ะ อิ อิ อิ
26 สิงหาคม 2549 22:59 น. - comment id 601557
ปลายทางอยู่ตรงไหนคะ? ไปไม่ถึงจุดหมายสักที
27 สิงหาคม 2549 10:07 น. - comment id 601614
ชอบกลอนของน้องชายคนนี้จังง่ะ ศิษย์น้องใช่ป่ะ อิอิ แวะมาอ่านงานของับ
27 สิงหาคม 2549 10:31 น. - comment id 601623
...น้องกี้...เขียนได้ดีจัง...มีความหมายและให้แง่คิดได้ดี...เป็นไงบ้างจ๊ะ...สบายดีมั้ย...คิดถึงน้องนะคะ...
27 สิงหาคม 2549 11:24 น. - comment id 601638
ถนนเส้นหนึ่งที่ทอดยาว มีสรรพสิ่งมากมายรายล้อม พร้อมที่จะให้เราได้พบเจอ... วันหนึ่งมีคน ๆ หนึ่ง เดินเข้ามา เขาเข้ามาด้วยบางสิ่งบางอย่างที่พร้อมจะมอบให้เรา นั่นคือความรักความเข้าใจ และแล้วเขาก็เดินไปกับเรา เดินจูงมือไปพร้อมกัน เดินไปด้วยกันกับถนนเส้นนั้นที่ทอดยาว...
27 สิงหาคม 2549 11:53 น. - comment id 601650
เรนชอบบทกลอนของพี่กี้..นะคะ สื่อความหมายได้ดีด้วยดิคะ..
27 สิงหาคม 2549 15:14 น. - comment id 601707
รักแท้มีแค่ครั้งเดียวจริงๆเหรอศิษย์น้อง รู้สึกพี่จะมีหลายครั้ง อิอิ คิดถึงจ้า
27 สิงหาคม 2549 22:44 น. - comment id 601770
รักแท้อาจมีได้หลายครั้ง แต่ร่างกายที่ขอยืมมาใช้ได้กี่ครั้งไม่มีคำตอบ เพราะมันชอบได้หลายอย่าง ทั้งเศร้า สุข ทุกข์หวาดเสียว ทะลึ่ง สบายดีเด้อ ค่ะ น้อง กี้
1 กันยายน 2549 20:05 น. - comment id 602927
ซึ้งโคตร ปลายทางของเราอยู่ไหน ยังหาไม่เจอเลย