เกินเอื้อม

โกเมน


แตกต่างระหว่างเรา............ธ รำพันก็เหินห่าง
มืดมน ณ หนทาง...............และสว่างกระจ่างตา
แลดาวสกาวใส....................หฤทัยก็โหยหา
สูงสุดวิมานฟ้า....................รติยากจะสัมพันธ์
ดอกดินระเรี่ยดิน..................จิตจินต์ถวิลฝัน
ก่อนเริ่มทิวาวัน.....................คระไลตะกายดาว
เพ่งพิศพินิจพลาง.................ระยะทางก็ทอดยาว
ไกลกว่าจะย่างก้าว.................ทุรคมและกันดาร
เพียงหวังแสวงหา.................อปราสิดวงมาน
แค่ฝันก็แสนหวาน.................อปโลกน์ ณ โลกตน				
comments powered by Disqus
  • ห้วงคำนึง

    12 สิงหาคม 2549 17:54 น. - comment id 597138

    สวัสดีครับ
    
    หมองหม่นระคนเศร้า
    อุระเร่าระทมตรม
    เสียงสวดกำสรวลซม
    ปะทุถมฤทัยถอน
    
    ครุ่นคิดอนิจจา
    ยุวพาจะลาจร
    ทวยทอดตลอดตอน
    วปุวรณ์สะท้อนถึง
    
    สายมรรคะกีดกั้น
    ผิว์ฉะนั้น รึ บั่นตรึง
    โหยหาและห่วงหึง
    นุชหนึ่งคะนึงหมาย
    
    พรใดวิเศษเท่า
    จะมีเจ้าเสมอกาย
    โศกศัลย์ก็พลันหาย
    เพราะสนิทประชิดอิง
    
    เส้นทางระหว่างฝัน
    บ่จะมั่นกำเนิดจริง
    รสรักจะกักติง
    อนุมิ่งจึ่งจากจร
    
    เราแค่นราชาติ
    ฤทธิพาดก็อาจรอน
    ใดเทียบสุอัปสร
    ณ พิสัยะแดนสรวง
    
    เผยแผ่กระแสชล-
    ละนะหม่นวิบากปวง
    ยากเอื้อมจะเด็ดดวง
    ศศิเรื้อง ณ เบื้องบน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน