คร่ำครวญใคร่ใฝ่ฝันถึงวันก่อน ใจร้าวรอนร่วงโรยละโหยหา เคยข้างเคียงเพียงเธอเสมอมา คิดขึ้นมาครั้งใดใจอาวรณ์ เพราะรักยิ่งกว่าใครด้วยใจนี้ ทั้งฤดีมอบให้ไม่ถอดถอน รักยวดยิ่งจริงใจไม่แคลงคลอน แม้นเจ้าจรจากลาไม่พาที ครวญคิดไปเหตุใดเจ้าจึงจาก พาจิตพรากพลัดไปจากใจนี้ แม้นข้านั้นรักเจ้าเท่าชีวี แต่ไม่เคยมีที่อยู่ในใจเธอ