"คืนสู่สรรพสิ่ง"

น.นิรัติศัย

สิ้นวันสิ้นเวลา
สิ้นใจใต้นที
สิ้นเรื่องสิ้นราวสร้างความดี
สิ้นสุดสิ้นชีวาวาย
ปลดปล่อยตัวฉันในวันนี้
ปลดปล่อยสิ่งที่มีความหมาย
ลบล้างลบเลือนให้มลาย
ปล่อยไปกับเวลา
ไม่มีอะไรต้องยึดติด
ปล่อยชีวิตเลื่อนไหลตามสาย
สู่อ่างน้ำยิ่งใหญ่มากมาย
หยิบจ่ายไม่อดสู
จำยอมรับสิ่งที่เกิด
ไม่เตลิดกล้ำกลายเฝ้ามองดู
ชั่วร้ายแสนหดหู่
ไร้ที่อยู่ไร้ตัวตน
"คืนสู่สรรพสิ่ง"
แอบอิงฟ้าฝน
โปรยปรายร่วงหล่น
มืนหม่นหนทาง...				
comments powered by Disqus
  • อัสสุ

    17 กรกฎาคม 2549 21:05 น. - comment id 590750

    11.gif11.gif11.gif11.gif
    
    มีความหมายดีครับ
  • แนทตี้..

    17 กรกฎาคม 2549 22:11 น. - comment id 590768

    
    ^*^
        ^*^
              ^*^ กําลังท้ออยู่หรือป่าวน้อ...ปลงๆ..^*^
                 บางทีชีวิต  ก็ต้องมีการปล่อยวาง 
                 เฮ้อ..ถือไว้ก็หนัก   พักก็กังวล
     
                     มาให้กําลังใจนะคะ 
         
         ^*^....................^___^......................^*^
               31.gif31.gif31.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    18 กรกฎาคม 2549 07:59 น. - comment id 590861

    สวัสดีค่ะ
    
    ขอให้ทุกวันของคุณพบแต่ความสุขนะคะ 36.gif
    
    บางครั้งอาจหวั่นไหวบ้าง
    มุ่งสร้างความดีมีสุข
    ความร้าวรานผ่านทุกข์
    จงลุกรีบก้าวเท้าไปต่อ...
  • เจ้าตัวเล็ก

    18 กรกฎาคม 2549 12:17 น. - comment id 590955

    น.นิรัติศัย  เขียน  (คืนสู่สรรพสิ่ง) :-
    
    คืนสู่สรรพสิ่ง\"
    แอบอิงฟ้าฝน
    โปรยปรายร่วงหล่น
    มืนหม่นหนทาง...
    
    
    คืนสู่ธรรมชาติ
    --------------
    
    สิ้นวันผ่านเวลา
    จากหวนหาค่าความหมาย
    สิ้นเรื่องเขื่องกล้ำกราย
    ชีวาวายในเวลา
    
    ปลดปล่อยตนทนทุกข์
    ปลดปล่อยยุคปลุกค้นหา
    ลบล้างภาพฉาบทา
    ปล่อยชีวาตามครรลอง
    
    ไม่มีอะไรให้ติด
    แม้ชีวิตถูกปลิดล่อง
    เกินกว่าจะเรียกร้อง
    เมื่อคราต้องผองชะตา
    
    ยอมรับตราบชีวิต
    กรรมลิขิตตามจิตข้า
    มอดม้วยมรณา
    ตามเวลาอายุคน
    
    คืนสู่สรรพสิ่ง
    นอนแน่นิ่งทิ้งแบกขน
    ใครเห็นว่าน่ายล
    อุทิศตนมวลชนดู
    
    ---------------
    บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
    ๑๘  กรกฎาคม  ๒๕๔๙
  • อัลมิตรา

    18 กรกฎาคม 2549 12:32 น. - comment id 590964

    ก็เท่านั้น 
    ความเป็นไปที่ไม่จีรัง
    กฏเกณฑ์ที่แปรผันไปตามยุค
    ท้ายสุด คงไม่เหลือบทบัญญัติใด ๆ 
    
    :)
  • น.นิรัติศัย

    18 กรกฎาคม 2549 18:48 น. - comment id 591044

    แนทตี้.. 17  
    
    ถูกต้องแล้วหละ ท้อมากๆๆ กับเรื่องต่างๆ
    
    
    แมงกุ๊ดจี่ 
    
    ประมาณนั้นนั้นหละครับ ต้องลุกขึ้นเดินและไปให้ไกลหรือเปล่าเนี้ย
    
    เจ้าตัวเล็ก 
    ขอบคุณสำหรับบทกลอนขอรับ
    
    อัลมิตรา 
    ใช่เลยพี่
    
    29.gif29.gif29.gif31.gif31.gif31.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน