ยามจับจ้องมองเจ้าที่เคล้าเคลีย ถ้อยรักใดไม่อาจเจียจารจับจิต เพื่อแทนใจส่วนลึกถึงมิ่งมิตร แม้เพียงนิดนึงน้อยเกินถ้อยคำ เมื่อคำนึงถึงรักมักคิดถึงเจ้า ทุกเรื่องราวเรื่องเล่าครั้งเก่าคร่ำ มีเพียงเจ้าในจินต์ที่จดจำ ทั้งยามช้ำยามชื่นรื่นรวงใจ เพราะเจ้าเติมเต็มจิตชีวิตนี้ ทั้งชีวีมิอาจจำขาดได้ จึงมีเจ้าเสมอชิดสนิทใจ ถ้อยรักใดไม่พอเอ่ยเลย ที่รัก
11 กรกฎาคม 2549 16:22 น. - comment id 589631
... ทุกรู้สึกที่ร่วมสร้างเป็นทางรัก คิดถึงนักครวญถึงน้องพี่ปองขวัญ นับนาทีนานเท่าเรารักกัน ปฐพีทั้งผืนนั้นคงไม่พอ ... แหะๆ มา แจม ครับ
12 กรกฎาคม 2549 09:55 น. - comment id 589725
มดกัดวุ๊ย..ไปหละนะ...
12 กรกฎาคม 2549 12:19 น. - comment id 589768
ในที่สุด พี่ก้อเข้ามาบ้านกลอนไทยอีกครั้ง ดีใจมากเรรรยยยยยยยค้าฟ
13 กรกฎาคม 2549 08:36 น. - comment id 589902
สวัสดีค่ะ มาส่งความคิดถึง เห็นหายไปนานนะ...