ความเศร้าที่เปี่ยมด้วยความหวัง

เทพธิดาแห่งรัตติกาล

แม้เพียงเศษ...เสี้ยวใจ...เธอไม่รัก
ฉันก็จัก...รักต่อไป...ไม่ขื่นขม
เพียงได้รัก...เพียงได้ชอบ...ขอยอมตรม
ได้คิดถึง...เธอทุกลม...ที่หายใจ
แม้แต่สาย...ตาที่มอง...ฉันไร้ค่า
ถึงจะด่า...ว่าไฉน...ฉันไม่สน
ขอรักเธอ...อยู่ทุกครา...อย่างอับจน
ทั้งที่หน...ทางข้างหน้า...น้ำตานอง
ถึงเธอจะ...ไปรักใคร...อย่างสุขล้น
ใจฉันป่น...เป็นเพียงคน...ที่ต้อยต่ำ
ในสายตา...ในหัวใจ...เธอไม่จำ
แต่ทุกคำ...ฉันพร่ำบอก...ไม่หลอกลวง
ในความเศร้า...เคร้าโศก...ใจยังหวัง
ด้วยพลัง...รักที่ก่อ...ไม่เหือดหาย
ขอเพียงแต่...เธอยอมสน...รักไม่คลาย
คนอย่างฉัน...คงไม่ตาย...ยังหายใจ				
comments powered by Disqus
  • กันเอง

    11 กรกฎาคม 2549 16:12 น. - comment id 589629

    เข้ามาอ่านงานครับ16.gif
  • เทพธิดาแห่งรัตติกาล

    12 กรกฎาคม 2549 11:13 น. - comment id 589746

    6.gif ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านกัน ติชมได้ค่ะ จะได้เอาไว้ไปพัฒนาฝีมือการแต่งต่อ ๆ ไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน