ทำไมหัวใจไม่กว้างอย่างท้องฟ้า จะได้ไม่รู้สึกรู้สายามพบเห็น ทำไมไม่เป็นน้ำแข็งที่เยือกเย็น จะได้เจ็บไม่เป็นเมื่อเห็นเธออยู่กับใคร ทำไมไม่เข้มแข็งอย่างหิน จะได้ไม่รับรู้ไม่ได้ยินไม่หวั่นไหว ทำไมต้องเป็นเช่นหัวใจ เฝ้าเก็บหง่ำความหวังไว้รอคนที่ทิ้งไปลมๆ
น้ำตาของความเสียใจ 5 ก.ค. 2549 11:30 น. - ID 90895 
1622
2
0
5 กรกฎาคม 2549 12:01 น. - comment id 588720
หากหัวใจกว้างดั่งฟ้าที่ไกลตา สายลมฤา จะเหว่หว้าระทมถ้อย หากแต่ใจเป็นเพียงเนื้อก้อนน้อย ที่เฝ้าคอยใครหนึ่งที่ซึ้งทรวง คลอเคล้าเบาข้างแก้มใสอุ่น ยามรักลุ้นเจ็บหรือไรใครแกล้งหวง ปวดปร่าใจทุกครั้งที่เห็นใครควง ใจทั้งดวงแทบคลั่งดุจดั่งคลื่นทะเล
6 กรกฎาคม 2549 17:38 น. - comment id 589031
บางที การ รัก ตัวเอง อาจจะเป็น สิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ก้อได้
6 กรกฎาคม 2549 19:01 น. - comment id 589038
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆที่เทอมีให้นะวันใหม่ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆที่ คุณเพ้อมอบให้Thank you verymuch
6 กรกฎาคม 2549 20:45 น. - comment id 589063
ขอร่วมเป็นหนึ่งแรงใจให้ฟันฝ่า อุปสรรคเหมือนสิ่งท้าความกล้าหาญ ทางข้างหน้าอาจดีกว่าเมื่อวันวาน หนึ่งก้าวนั้นอย่าหยุดฝันก้าวต่อไป ฟ้าวันนี้แม้มืดบ้างก็ช่างฟ้า ลมพัดพาหมอกเมฆฝนพ้นเมื่อไหร่ ฟ้าจะสวยด้วยแสงทองผ่องอำไพ เปลี่ยนชีวิตให้สดใสดังใจฝัน..... เดียร์ แวะมาทักทาย น้ำตาของความเสียใจ ค่ะ.... ขอร่วมเป็นกำลังใจให้นะคะ....^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
