ยามราตรีทีไรให้พลันเศร้า เมื่อรักเราเปลี่ยนแปลงเธอผกผัน จากเคยชิดสนิทแนบไม่ห่างกัน แต่วันนี้กลับต้องล้างห่างลาไกล ยามเมื่อดาวดาราพาใจเหงา คิดถึงวันมีเราอยู่เคียงใกล้ แม้นวันนี้ได้แต่มองเธอไกล ๆ ความทรงจำยังเก็บไว้มิลืมเลือน ยามเมื่อดวงจันทราเคร้าเมฆหมอก คล้ายจะบอกว่ารักเราคงหมดหวัง ขอเพียงใจดวงนี้มีพลัง แม้ความหวังเพียงแสงดาวจะฝ่าไป ยามเมื่อดวงตะวันนั้นทอแสง นั่นแสดงให้เห็นถึงวันใหม่ แม้อดีตรักไม่สมดั่งตั้งใจ ไม่เป็นไรเริ่มต้นใหม่ได้นี่นา
27 มิถุนายน 2549 10:58 น. - comment id 586628
... ยามราตรีเยือนมาในครานี้ โอ้ฤดีเหน็บหนาวราวน้ำแข็ง ขาดคนดีเคียงใจสิ้นไร้แรง ขอปันแบ่งความอุ่นใจจากใครกัน ราตรีนี้คงมืดหม่นเกินทนได้ หวังเพียงหนึ่งคนไหนจุดไฟฝัน เพียงห่วงหาดูแลให้แก่กัน หวังสักวันเริ่มต้นใหม่ด้วยรักจริง ... สวัสดีครับ สบายดีนะครับ