กลบเกลื่อนกล้ำกลืน

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

แรกแรกเริ่มเติมฝันทุกวันวี่
เราเรามีหัวใจจึงไหวหวั่น
เขาเขาไม่ได้คิดจิตผูกพัน
เศร้าเศร้าปานอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
รักรักกันมั่นหมายวางใจเชื่อ
ไม่ไม่เผื่อเหลืออดบทฉุดคร่า
เจ็บเจ็บมากจากรักหักอุรา
เจียนเจียนบ้าคราช้ำระกำทรวง
หวังหวังไว้หลายหลากมากมายนะ
ฝันฝันจะครองรักตรากตรำห่วง
วันวันผ่านกาลเคลื่อนมิเลือนลวง
ยังยังหวงห้วงใจในวันคืน
จริงจริงนะคราเริ่มเราเติมฝัน
ผูกผูกพันมั่นหมายพาใจชื่น
แต่แต่แล้วแก้วใจให้ฉันกลืน
ขมขมขื่นตื่นนอนซ่อนน้ำตา
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕  มิถุนายน  ๒๕๔๙				
comments powered by Disqus
  • อัสสุ

    15 มิถุนายน 2549 09:37 น. - comment id 583763

    สงสัยยังคงค้างกับ
    
    อารมณืนั้นอยุ่แน่เลย
    
    กลบเกลื่อน
    
    อิอิอิอิ
    
    ตลกจัง
    
    11.gif11.gif
  • เพียงพลิ้ว

    15 มิถุนายน 2549 09:45 น. - comment id 583765

    สวัสดีค่ะคุณบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
    
    
    
    นึกนึกมาน่าใจหายเสียดายนัก
    เคยเคยรักดูแลกลับแปรผัน
    หลงหลงคิดว่างามความสัมพันธ์
    ถูกถูกบั่นเจ็บซ่อนหน้าน้ำตานอง
    
    แรกแรกพบสบตามิกล้าทัก
    หลังหลังชักปลาบปลื้มลืมเรื่องหมอง
    เผลอเผลอใจไปชอบคิดครอบครอง
    เรียกเรียกร้องจะคว้าลมตรมน้ำตา
    
    เจ็บเจ็บจริงนิ่งไม่ไหวในคราวหม่น
    ฝืนฝืนทนบอกใจหยุดไขว่หา
    ลืมลืมเถิดรักลวงดวงชีวา
    หยุดหยุดคว้าสิ่งน่ากลัวไร้ตัวตน
    
    ใจใจเอยเคยกลัวช้ำเพราะคำรัก
    แปลบแปลบหนักยามรักคุดสุดสับสน
    ร้าวร้าวรานปานไหนใจจะทน
    เพราะเพราะคนทำเจ็บนั้นฉันคนเดียว
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • ดอกฝัน

    15 มิถุนายน 2549 12:50 น. - comment id 583808

    กลอนเพราะค่ะขอซูฮก40.gif
  • บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

    15 มิถุนายน 2549 23:08 น. - comment id 583913

    อัสสุ...
    จริง ๆ  กลอน  \"กลบเกลื่อนกล้ำกลืน\"  บทนี้  เขียนไว้ก่อนจะคุยกับอัสสุนะ
    ไม่มีอารมณ์คั่งค้างใด ๆ  ดอก  จะบอกให้
    
    เพียงพลิ้ว  เขียน  (. ...ฉันคนเดียว... .) :-
    
    ใจใจเอยเคยกลัวช้ำเพราะคำรัก
    แปลบแปลบหนักยามรักคุดสุดสับสน
    ร้าวร้าวรานปานไหนใจจะทน
    เพราะเพราะคนทำเจ็บนั้นฉันคนเดียว ... .
    
    
    เพียงรัก
    ---------------
    
    ชื่อชื่อว่าความรักสลักจิต
    อาจอาจติดจนตายใช่ประเดี๋ยว
    จำจำใจใฝ่รักถักกันเกลียว
    ใครใครเชี่ยวชาญแท้แน่ไม่มี
    
    เพียงเพียงพบสบตาเจอหน้าเข้า
    ใจใจเหงาผ่าวร้อนซ่อนวิถี
    เผลอเผลอจิตคิดหวนทวนวิธี
    หวังหวังที่จะพบเพื่อคบกัน
    
    เรียกเรียกร้องข้องใจอยากใช้ชิด
    ครวญครวญจิตพิจารณาหวั่น
    เห็นเห็นเธอเก้อทักอยากผูกพัน
    ใจใจสั่นพรั่นพรึงคะนึงมิวาย
    
    แม้แม้ไม่ได้คล้องเคียงครองรัก
    ก็ก็จักภักดีมิห่างหาย
    เมื่อเมื่อจิตคิดกลุ้มคุ้มดีร้าย
    ยังยังหมายรับฟังทุกครั้งไป
    
    ------------------
    บ้านวรรกรรมคนตัวเล็ก
    ๑๕  มิถุนายน  ๒๕๔๙
    
    ยินดีนะ  ว่าง ๆ  ลองต่อกลอนกันสักหน่อย  ดีไหมล่ะ  คุณกานต์  เพียงพลิ้ว
    
    คุณดอกฝัน...
    ทุกอย่างฝึกฝนได้  ขอเพียงใจรักและฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ  อย่างสม่ำเสมอ
    
    ขอบคุณ/ขอบใจ  ทุกท่านที่แวะอ่าน และเจือจานจารอักษร
  • แสงไร้เงา

    16 มิถุนายน 2549 04:07 น. - comment id 583956

    กบเขียดกินน้ำ 19.gif20.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gif19.gifอยู่ดีมีแหงบ่อ้าย 
    
    ไปละแวะมากวน.....
    
    อิอิ
    
    
    7.gif
  • คนดื้อ

    16 มิถุนายน 2549 11:52 น. - comment id 584039

    แรกแรกพบหวั่นใจเผลอไปรัก
    นานนานชักคุยแล้วสุขสนุกขำ
    เอ่ยเอ่ยความเหมือนปราชญ์ตอบนึกชอบคำ
    หลงหลงถลำรักล้นจนหมดทรวง
    
    
    วันนี้ได้บทเดียวค่ะ
    เอาไว้โอกาสหน้านะคะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน