ประหนึ่งฉับพลันใน บัดดลต้องสิ่งหนึ่ง กระซิบแผ่ว ตื่นเถอะ... ตื่นจากเงามืดแห่งรัติกาล ที่เกียจคร้านบัดดาลดล กังวาลก้องยินอยู่ใน เสนาะโสต ให้เสียดแทงในใจ เสียงใครกันล่ะ... ปลุกเราให้เผยอ ออก ออกจากเปลือกหุ้มที่รอนเร้น เปลือกหุ้มที่เต็มไปด้วยไออุ่นแสนเน่าเหม็น อืม..... รุ่งทิวารึ แสนปรีดายิ่งนัก แต่หาไม่แล้วเรา มิยินดีกับแสงทอง รึไออุ่นแห่งตะวัน กลับกระสันต์แทรกกายฟอนเฟ้นสู่สิ่งเน่าเหม็นเป็น อาจินเจียน โง่เขลาแล ขลาดกลัว เกินกว่าจะคู่ควรสิ่งมีค่า ...หากรัศมีตะวันคือความรัก มันช่างรุนแรง แลเจ็บปวดเกินทนได้ ...หากเราคือหนอนอาจมเจียน ขอมุดหลบกลบตนเองในอินทรีย์สารเสียดีกว่า ต้องแสงรัศมีตะวัน ....ให้สลายกายสูญ.....
วานร วายุ 14 มิ.ย. 2549 18:00 น. - ID 90185 
694
2
0
15 มิถุนายน 2549 10:53 น. - comment id 583783
เหตุที่ท่านขอเป็นหนอน...รัก เพราะท่านไม่กล้าสู้ความจริงหรือเปล่า ความจริงที่เป็นดังเช่นดวงตะวันฉาย แสงมันร้อนแรงจนท่านทนไม่ได้ เพราะว่าท่าน...ไม่กล้าที่จะต่อสู้กับความจริงนะสิ ท่านกลัวความผิดหวัง...หรืไม่ในขณะนี้ท่านก็กำลังผิดหวังอยู่ เลยขอทำตัวเป็น หนอนที่ไม่กล้าสู่ต่อแสงตะวัน
15 มิถุนายน 2549 11:39 น. - comment id 583796
เอาน่า อารมณ์กวีพัดพาน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
