เพียงบาดลมพรมพร่างน้ำค้างรุ้ง ประกายคุ้งน้ำแควและแดดฉาย พริบภาพชัดจำรัสพาดบาดทำลาย กรีดเหมือนด้ายเส้นคมระทมลาญ แค่คิดถึงความซึ้งซาบของความรัก โลกก็หนักเจ็บร้าวไฟเผาผลาญ เยื่อใยบางผิวแผ่วแล้วติดนาน ลมพรมผ่านเย็นเยือนเหมือนซึมลึก แผลแห่งด้ายคล้ายคมระบมบาด กรีดเป็นทางพร่างพาดความรู้สึก เหนี่ยวรั้งใจไม่เคยหยุดความคิดนึก สุขเคลิ้มแค่รู้สึก ... ผลึกรัก รอยบาดของความคิดถึง .. ตรึงปวดปร่า หนาวน้ำตาโหยหวนรัญจวนหนัก ลึกความหวานซ่านถ้วนหัวใจนัก เหมือนศรปักกลางทรวง - - - ห่วงเหลือเกิน ลมพร่างพรมห่มหนาวให้หนาวหนัก คิดถึงรัก ยิ่งคิด ยิ่งห่างเหิน หนอรอยบาดพาดทางคนห่างเมิน ใจยอมเพลินให้ลมบาดแทบขาดใจ จมกับห้วงห่วงหาคราคิดถึง รอยบาดขึงร้าวช้ำ เกินร่ำไห้ ทุกครั้งที่ลมผลาญซ่านเนื้อใน หม่นจนไหม้แล้วหนอ ... นะลมพราย เพียงบาดลมพรมพร่างน้ำค้างเพชร ผลึกเก็จก่องแก้วแววรุ้งฉาย แปลบคมมีดความคิดถึงสุดเดียวดาย คอยคุณคลายแผลนี้ ... นะที่รัก.
10 มิถุนายน 2549 17:34 น. - comment id 582977
พี่สาว.................คนชอบแกล้ง คิดถึงแต่เขานะ น้องคนนี้ไม่คิดถึงเลยนะ รู้ว่าเจ็บยังคิดถึงแต่เขา............. ทีน้องอย่างเรา ไม่ได้ทำอะไรให้เจ็บ แต่ไม่คิดถึงเลย ชอบอะไรเจ็บๆ ๆ ซาดิสหรอ พี่รุ้ง.......สาวนักวางแผน มีแฟนแล้วไม่บอกซักคำ............. อิอิ
10 มิถุนายน 2549 19:53 น. - comment id 582996
... ภาพแห่งความทรงจำที่ล้ำลึก แนบผนึกหัวใจอยู่ไม่สร่าง บาดอารมณ์ยามคำนึงคิดถึงนาง ในท่ามกลางความฝันอันเดียวดาย... มาเยี่ยมจ้ะ..คนเก่ง คงสบายดีนะครับ..
10 มิถุนายน 2549 20:00 น. - comment id 582997
รอยแผลร้าวลึกทำร้าย แผลกรายกรีดช้ำซ้ำสอง รอยรักไม่เป็นตามครรลอง ใจเราสองจึงเลือนลางห่างกัน ชอบฟังเพลงค่ะ
10 มิถุนายน 2549 21:09 น. - comment id 583015
รอยบาดแผลร้าวรวดปวดใจช้ำ กว่าน้ำคำช้ำจิตคิดไฉน หากรักร้าวเจ็บปวดปร่าเกินเข้าใจ ก็อะไรดีกว่าอยู่อย่างไร้ร้ก ไม่รักใครสบายใจกว่า
10 มิถุนายน 2549 21:29 น. - comment id 583019
จะให้ซับน้ำตาให้ไหมที่รัก นิ่งสักพักเท่านั้นอย่าหวั่นไหว เงียบเถิดเงียบเงียบฟังเสียงหัวใจ มัวแต่ร้องเมื่อไรจะได้ยิน แม้ไร้ศัพท์แสงใดให้แปลสาร แค่ใจอ่านใจดูก็รู้สิ้น ขอซับหยดความคิดถึงซึ่งหลั่งริน เสียงหัวใจใช่ลิ้นฤๅหลอกลวง
10 มิถุนายน 2549 21:39 น. - comment id 583024
คึดฮอดไผอีกน้อบาดเนี่ย ซางม่ามี่พู่บาวหลายค่นแท่น้อ น่างเอ๊ย......
10 มิถุนายน 2549 22:11 น. - comment id 583035
สวัสดีค่ะ ... อัสสุ แหม ... มาถึงก็ต่อว่าต่อขานเชียวนะ จะบิ๊วอารมณ์คิดถึงแบบเจ็บๆ บ้างไม่ได้หรือไง แบบว่า ... ไม่ชอบคิดถึงเด็กขี้อ้อนอะ มีไรป่ะ? คุณดาร์ก สบายดีอยู่ค่ะ ... วันก่อนแวะไปเที่ยวธรรมศาสตร์มา ตกลงว่า เมื่อไหร่จะว่ายน้ำข้ามเจ้าพระยาแข่งกัน น้องกระต่าย ความคิดถึงเนี่ย ... มันร้ายกาจจริงๆ เลย ทำให้เราเจ็บ จนแอบยิ้ม และ แอบน้ำตาไหลได้ ดอกฝัน เมื่อถึงเวลาต้องรักใครแล้ว ... ถ้าเราห้ามใจได้ก็ดี แต่มันห้ามยากอะดิ ... พอสายลมแห่งความคิดถึงพัดมาทีไร ก็ต้องเจ็บร้าวลึกๆ ทุกที หลอกลวงแหงๆ (คาดว่าจะเป็น พี่ม้าลาย - ไม่ใช่ขออภัยด้วยนะคะ อิอิ) เสียงหัวใจไกลนักใครได้ยิน แต่ลมลิ้นเงียบกริบยังพร่างเสียง ยิ่งเงียบงันฝันยิ่งร้าวคราวร้อยเรียง จึงเจ็บเพียงรอฟังเสียงหัวใจ พี่มอมแมม ม่ายย้อม .. ม่ายยอม เรื่องไรมากล่าวหาว่า ข้อยมี่ผู่บ่าวหลายค่น คิดฮอดยู่ค่น สิไม่ไหวแล้วเด้อ จะให้คิดถึงหลายคน ... คงจะไม่เจ็บเพราะความคิดถึงได้ขนาดนี้หรอก เชื่อดิ ... เพราะคิดถึงคนเดียวนี่แหละ ถึงบาดรอยความคิดถึงได้ลึกแท้นักเชียว แหม ... พูดยังกะคนไม่เข้าใจความรัก อิอิ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยือนคับป๋ม : )
11 มิถุนายน 2549 11:17 น. - comment id 583102
มาบอกว่า คิดถึงแล้วฝากไปกับสายลมถึงแดดเช้าด้วยคนนะจ๊ะ