มองท้องฟ้าคืนนี้ ด้วยความรู้สึกที่มีน้ำตาก็เอ่อไหล หัวใจเหงาเห็นดาวกับฟ้ายิ่งเหงาใจ มองตัวเองอยู่ห่างจากฟ้าแสนไกลราวกับดิน เอื้อมเท่าไหร่ก็ไม่ถึง ฟ้าที่ไหนจะมารวมเป็นหนึ่งกับก้อนหิน อิจฉาดวงดาวส่องแสงพราวกระทบดิน เหมือนจะเตือนให้ได้ยินว่าห่างไกล เป็นแค่หินอยู่ตรงนี้ ความสำคัญเท่าที่มีไคว่คว้าไม่ไหว ทำได้แค่มองและร่ำร้องว่าต้องตัดใจ ฟ้าไม่อาจลดต่ำและหินไม่อาจบินขึ้นไปจึงไกลเกิน