จำไปทำไมก็ไม่รู้ ทำไมต้องจำอยู่อย่างนี้ จำไปก็ไม่มีอะไรดี ทั้งที่ใจเจ็บอย่างนี้ยังจะจำ ลืมได้แล้วนะใจ ลืมไปซะจะได้ไม่ต้องช้ำ ลืมกับความขื่นขมที่เขาทำ ลืมมันซะ....อย่าไปจำไว้ในใจ
yingtaklom 8 มิ.ย. 2549 11:48 น. - ID 90028 
1337
1
0
8 มิถุนายน 2549 12:11 น. - comment id 582667
อย่าเศร้าไปเลยคนดี อันชีวิตมีมากมายหลายหลาก บ้างพลัดพรากจากสิ่งที่โหยหา บ้างสูญเสียบางสิ่งซึ่งโรยรา บ้างเวลาจะยื้อยุดก็หยุดลง หากกจดจำอดีตที่แสนเศร้า อย่ามัวเมาเคล้ำตาจะลุ่มหลง เก็บความเศร้าความเจ็บให้อยู่คง เป็นบทเรียนที่อาจองอิงแอบใจ แล้วยืนหยัดยึดสู้ทางข้างหน้า และก้าวขาสู่วันที่สดใส จงเข้มแข็งทั้งตัวและหัวใจ ประกาศให้โลกาไดเฝ้ามอง สู้ ๆ นะครับ
9 มิถุนายน 2549 10:08 น. - comment id 582834
Yingtaklom Wrote (อยากลืม กลับจำ) :- ลืมได้แล้วนะใจ ลืมไปซะจะได้ไม่ต้องช้ำ ลืมกับความขื่นขมที่เขาทำ ลืมมันซะ....อย่าไปจำไว้ในใจ ฯi จำลืม ------------- ความคิดคนวนวกตระหนกนัก หากจะทักหลักจิตที่คิดไขว่ ย่อมยากยิ่งจริงแท้แก้อย่างไร ด้วยเป็นไปตามอารมณ์ผสมการณ์ บางเหตุการณ์ผ่านพบจบนานแล้ว ยังเป็นแป้วแผลใจไม่สมาน อยากลืมหมดบทช้ำย้ำอยู่นาน ยิ่งฟุ้งซ่านเวียนสู่ประตูทรวง แต่บางอย่างตั้งจิตสนิทแนบ จำเป็นแบบคำครูผู้ลับล่วง แต่กลับเลือนหายไปไม่เด่นดวง ทั้งที่หวงห่วงไว้ไม่อาจจำ อยากลืมใครบางคนดั้นด้นห่าง หนีความร้างแรมไกลใจถลำ ยิ่งอยู่ไกลใจเจ้าเคล้าระกำ กลับตอกย้ำคำนึงถึงมิคลาย อยากจดจำย้ำหลักตระหนักจิต อย่าหลงพิศเพียงรูปจูบใจหลาย จะพาตนหม่นหมองร้องฟูมฟาย กลับตะกายเข้าหาอนาถจริง สมควรนักมักง่ายจึงได้ยาก ทั้งลำบากยากงมใจจมดิ่ง หวังใจฟูชูชื่นตื่นประวิง แต่กลับวิ่งดิ่งไปในห้วงรัก -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๙ มิถุนายน ๒๕๔๙
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
