ทรมาณ...

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

...มันเจ็บเหลือเกินรู้ไหม
ที่เธอทำกับใครต่อใครอย่างนี้
ไม่เข้าใจเธอเลยคนดี
จะต้องให้บอกกี่ทีถึงจะเข้าใจ
...ปากก็บอกอยู่ว่ารักเพียงฉัน
แต่ใจเธอนั้นอยู่ที่ไหน
แววตาคู่เดิมที่ไม่เคยมองใคร
กลับมีเงาของคนใหม่ก้าวเข้ามา
...หาเหตุผลทุกทุกอย่าง
ที่จะเขี่ยฉันให้พ้นทางอย่างไร้ค่า
ความผูกพันสิ้นไร้ไม่เวทนา
เธอจะรู้ไหมว่า...ทรมาณ
...ยื้อดึงเอาไว้ได้แค่นี้
ที่เธอมีให้ก็แค่ความสงสาร
ยอมปล่อยให้ไป...แม้ใจไม่ต้องการ
ความรัก...ในความสงสาร...ฉันไม่เอา
				
comments powered by Disqus
  • โพลารีส

    6 มิถุนายน 2549 19:21 น. - comment id 582264

    โดนมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่เขียนกลอนดีๆแบบนี้ให้อ่านโดนสุดๆๆๆจ้า41.gif
  • ko

    14 มิถุนายน 2549 15:44 น. - comment id 583618

    เยี่ยมเลยงับ....โอ๊ย.......เศร้า15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน