ฉันเฝ้ามองความรักของใครต่อใคร ด้วยหัวใจที่สับสน เหนื่อยไหม.. กับการรักใครสักคน ที่มากล้น.. คนต้องการ มันเหมือนกับการแข่งขัน ผู้ชนะย่อมได้รับรางวัลอันแสนหวาน หัวใจเริงรื่น สุข ชื่นบาน อยู่บนความร้าวรานของผู้ปราชัย ยิ่งเมื่อย้อนกลับไปมอง รับรู้ถึงความหม่นหมอง.. ยินเสียงร้องไห้ ถามตัวเอง.. ลึกลึกในหัวใจ เราปรารถนาสิ่งใด.. กันชีวิต.. ไม่มีคำตอบใด.. ในคำถาม ไม่อาจให้นิยามความถูกผิด เมื่อมันคือครรลองของชีวิต คงต้องปล่อยตามลิขิตกันต่อไป แต่... หากฉันเป็นก้อนหินก็คงดี อาจชินชากว่านี้.. ก็เป็นได้ ไม่รู้สึก ไม่รับรู้ ต่อสิ่งใด ไม่ต้องมี หั ว ใ จ เหมือนอย่าง ค น.. .. ฉั น อ ย า ก เ ป็ น ก้ อ น หิ น ..
3 มิถุนายน 2549 17:00 น. - comment id 580456
เคยฟังเพลงของติ๊นา .. ..นี่แหละคือฉัน .. ผู้ชนะที่ปวดใจ .. ความเป็นจริงคือความเป็นจริงฉันแพ้ .. แพ้ไปทุกอย่าง .. .. กลอนไพเราะจัง ..
3 มิถุนายน 2549 17:21 น. - comment id 580742
น้ำตกใส่หิน หินมันยังกร่อน แล้วใจของหล่อน จะไม่กร่อนตามฉัน บ้างหรือไง
3 มิถุนายน 2549 20:12 น. - comment id 581713
อยากให้รักเหมือนก้อนหิน เพราะก้อนหินมีความมั่นคงเสมอ ก้อนหินไม่กลายเป็นอ่อนเหลว หากรักไม่มั่นคงต่อเมือก้อนหินแตกสลายไปเท่านั้นเอง...เนาะ
4 มิถุนายน 2549 00:01 น. - comment id 581735
เป็นก้อนหิน... ไม่รู้สึก ไม่รับรู้ ต่อสิ่งใด.. ก็คงดีน่ะคุณ... แต่บางที..ก้อนหิน..ก็ทำคนบาดเจ็บ ได้เหมือนกัน.. เพราะคน..บางคนชอบนำก้อนหิน... มากำไว้..ในมือ... เรียกว่าเต็มใจ..จะบาดเจ็บ.... นอนเร็ว ๆ.... ดูแลตัวเอง... รักษาสุขภาพ....น่ะ...
5 มิถุนายน 2549 08:30 น. - comment id 581921
อย่าเป็นก้อนหินเลยนะคะ เพราะก้อนหินไม่อาจรับกำลังใจจากเพียงพลิ้วได้ เป็นกำลังใจให้คุณเสมอนะคะ
6 มิถุนายน 2549 12:52 น. - comment id 582168
ให้นึกถึง วรรคทองวรรคนี้... อิฐศิลา หน้าพระลานเป็นล้านก้อน นับวันกร่อน บ่งให้เห็นความเป็นสอง ใจดวงน้อยอ่อนกว่าศิลากอง ถ้ารักแล้วรับรองไม่สองใจ... ไม่รู้เกี่ยวกันรึปล่าว... เฮ้อ... ถ้าใจผมเป็นก้อนหินบ้างจะดีไม๊นะ... สวัสดีครับ กลอนคุณเล่นกับอารมณ์ได้แปลกมาก