เพียงเหงาเพียงเศร้าเร้าชีวิต เพียงสุขที่ลิขิตใครเข้าหา เพียงหวังเพียงไว้ซึ่งคุณค่า เพียงตาหนึ่งใจในความฝัน เพียงรักเพียงร้างทางตีบตัน เพียงหวั่นเพียงไหวในตัวฉัน เพียงเก็บเรื่องราวร่วมด้วยกัน เพียงแค่หนึ่งกำนัลในหัวใจ เพียงรักเพียงรอแม้ท้อแท้ เพียงแต่ไม่หยุดสุดแสนไกล เพียงหนึ่งคำรบตบแต่งไป เพียงก้าวข้ามไฟแห่งเวลา
1 มิถุนายน 2549 12:20 น. - comment id 581166
++ เพียงเหงา..เท่านั้นเอง..ใช่ไหม.. ++
1 มิถุนายน 2549 13:14 น. - comment id 581182
เพียงหนึ่งคำรบตบแต่งไป อยากจะได้อีกคำรบตบแต่งซ้ำ ตบแต่งมากเรื่องมากตรากระกำ สู้น้อมนำพาหนีดีกว่าจริง ตบแต่งเปลืองโดยใช่เหตุ เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ อิอิ
4 มิถุนายน 2549 15:31 น. - comment id 581812
++ เพียงเหงา..เท่านั้นเอง..ใช่ไหม.. ++ namsai 01 มิ.ย. 49 - 12:20 IP 124.121.137.125 มันก็ไม่ใช่เหงาอย่างเดียวหรอกนะ บางครั้งความโดดเดี่ยวมันไม่ต่างไปจากการหยุดลมหายใจเท่าไรหรอกขอรับ............
4 มิถุนายน 2549 15:35 น. - comment id 581814
เพียงหนึ่งคำรบตบแต่งไป อยากจะได้อีกคำรบตบแต่งซ้ำ ตบแต่งมากเรื่องมากตรากระกำ สู้น้อมนำพาหนีดีกว่าจริง ตบแต่งเปลืองโดยใช่เหตุ เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ อิอิ ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 01 มิ.ย. 49 - 13:14 IP 203.113.32.7 นั้นสิขิรับ บ่อยครั้งเรื่องราวเกินเล่าขาด เกิดตำนานเรื่องนั้นสำคัญยิ่ง เกิดเรื่องราวเรื่องเล่าเข้าแอบอิง พร้อมหมอนพิงแนบหลังนั่งอำลา น้ำพริกมีให้ตำ หากไม่อร่อยก็ทิ้งมันไปซะ เหมือนกับคำพูดของคน หากไม่มีประโยชน์อะไรก็ทิ้งและลบมันซะ หยุดเถอะ หากมันไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่จะทำ หยุดเถอะหากจะก่อกรรมที่คนอื่นไม่ยอมรับ หยุดเถอะ....................