คนของความฝัน

เรไร

    ดอกดาวเริ่มผลิบาน.................เด่นตระการเมื่อพลบค่ำ
พอฟ้าเริ่มมืดดำ........................พราวระยับงามจับตา
    สายลมพัดผะแผ่ว.....................จากเทือกแถวแนวภูผา
ผ่านดงพงพนา..........................สู่ชายคาวิมานดิน
    แว่วเพียงเสียงบรรเลง................ของบทเพลงให้ได้ยิน
ปลอบหวังที่พังภินท์...................กล่อมชีวินสิ้นร้าวราน
    หลับตาเถิดน้องน้อย...................พี่จะคอยเฝ้าขับขาน
บทเพลงแห่งตำนาน...................คลอผสานเสียงดนตรี
    หรีดหริ่งระงมร้อง.....................ท่วงทำนองแห่งสุขี
คล้ายพจน์บทกวี........................จากฤดีที่เฝ้าวอน
    โปรดเถิดจงหลับตา...................แล้วซบหน้าลงกับหมอน
สวรรค์ประทานพร......................นิทราก่อนแล้วพบกัน
    จะขอเก็บดอกดาว......................ระยับวาวบนฟ้านั่น
มอบเป็นของกำนัล......................ในความฝันทุกราตรี
    ขอเป็นแค่คนนั้น.........................คนในฝันมิหน่ายหนี
ตราบฟ้ายังปรานี........................ไม่ขีดขั้นฝันของเรา