ดื่มน้ำตา บรรเทา ที่เศร้าโศก หวังดับโรค รักร้าง ให้พลางหาย รองน้ำค้าง ทาฤทัย ที่ใกล้ตาย หวังละลาย เถ้าถ่าน แห่งวานวัน ดับแสงดาว แสงเดือน ให้เลือนหมด หวังรินหยด น้ำตา จากตาฉัน โดยมิให้ ใครเห็น เป็นใครกัน นั่งรำพัน พิงมุม ด้วยกลุ้มใจ โบกลมพัด ใบไม้ ให้มีเสียง หวังแค่เพียง คร่ำครวญ หวนร่ำไห้ ใครจะซึ้ง สำเนียง ว่าเสียงใคร เมื่อเสียงใบ ไม้กลบ จนลบเลือน
ดิสยเมธา2 21 พ.ค. 2549 05:19 น. - ID 89463 
941
2
0
21 พฤษภาคม 2549 06:47 น. - comment id 578602
... หยดน้ำตา..รองดื่ม..เผื่อลืมเศร้า รองน้ำค้าง..บางเบา..บรรเทาแผล หวังลบเลือน..รักร้าง..ที่ลางแล ยิ่งอยากลืม..ยิ่งแย่..แก้กันไป ดับแสงเดือน..เลือนแสงดาว..เคยพราวฟ้า เพื่อแอบซ่อน..ซุกหน้า..น้ำตาไหล หมายหลบมุม..ซุ่มอยู่..ไม่รู้ใคร แล้วเมื่อไร..จึงหลบพ้น..ใจตนเอง พัดลมโบก..บิดใบ..ให้สำเนียง หวังกลบเสียง..ครวญไห้..ใจโหวงเหวง คิดเกลื่อนกลบ..หลบร่ำไห้..ไปเป็นเพลง แต่ความจริง..เกินเก็บกลั้น..รอวันตาย ... สวัสดีครับ ขออนุญาต ต่อกลอนสัก หน่อยนะครับ
21 พฤษภาคม 2549 06:52 น. - comment id 578603
... หยดน้ำตา..รองดื่ม..เผื่อลืมเศร้า รองน้ำค้าง..บางเบา..บรรเทาแผล หวังลบเลือน..รักร้าง..ที่ลางแล ยิ่งอยากลืม..ยิ่งแย่..แก้กันไป ดับแสงเดือน..เลือนแสงดาว..เคยพราวฟ้า เพื่อแอบซ่อน..ซุกหน้า..น้ำตาไหล หมายหลบมุม..ซุ่มอยู่..ไม่รู้ใคร แล้วเมื่อไร..จึงหลบพ้น..ใจตนเอง พัดลมโบก..บิดใบ..ให้สำเนียง หวังกลบเสียง..ครวญไห้..ใจโหวงเหวง คิดเกลื่อนกลบ..หลบร่ำไห้..ไปเป็นเพลง จิตคว้างเคว้ง..เกินเก็บกลั้น..รอวันตาย ... แก้นิดหนึ่งครับ ขอบคุณครับ
21 พฤษภาคม 2549 07:51 น. - comment id 578608
น้ำตาดาวพราวพร่างน้ำค้างร่วง เจ็บสุดช่วงขั้วใจแทบปลิดสิ้น ใบไม้ดีดเพลงสีใบให้ได้ยิน น้ำตารินกลืนน้ำค้างยามพรั่งพรู ได้ยินไหมเสียงหัวใจไหวสะทก เจ็บจนอกจะปลิดเกินคิดสู้ ยอมจำนนอย่างผู้แพ้ใครแลดู คนที่อยู่เดียวดายพ่ายมนต์รัก
21 พฤษภาคม 2549 15:53 น. - comment id 578707
ขอบคุณครับผม ทั้งพี่ปราณรดี และปักษาวายุ เป็นกลอนบทต่อที่ไพเราะขึ้นมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
