หลับไหลร่วงโรยดั่งสายน้ำ หลับไหลเลือนลางดั่งสายฝน หลับไหลรุ่งริ่งดั่งใจคน หลับไหลใต้เงาฝนหล่นทับกาย เธอปล่อยฉันทิ้งลงตรงใจนี้ เธอปล่อยฉันวันที่กลับกลาย เธอทิ้งฉันสุดเส้นสุดสาย ทิ้งฉันไว้เดียวดายใต้ฟ้าไกล คืออะไรใยไม่เล่าเรื่องราวนั้น คือความฝันหรือความจริงสิ่งที่ไกล้ คือความช้ำความร้าวของหัวใจ ที่เป็นได้แค่ฝันวันที่เจอ...............
17 พฤษภาคม 2549 18:58 น. - comment id 577866
ขอให้หลับฝันดีนะครับ สู้ๆ ๆๆ นะ ถ้านอนไม่หลับ กินยาใจสิ อิอิอิอิอิ
18 พฤษภาคม 2549 10:57 น. - comment id 577946
คืออะไรไม่รู้ดูสับสน เรื่องของคนเรื่องของใจได้ทุกสิ่ง เรื่องความรักหนักอกสะทกประวิง เรื่องของหญิงของชายก็คล้ายกัน แวะมาทักทายนะ
18 พฤษภาคม 2549 15:31 น. - comment id 578052
เธอสบตาทุกครั้งใจผวา เธอจับมือทุกครั้งใจสับสน เธอหอมแก้มทุกครั้งใจทุกข์ทน แสนสับสนที่เธอทำคืออะไร ในเมื่อเธอมีเขาเฝ้าคอยอยู่ ทั้งที่รู้แต่ก็มอบใจไปให้ ก็มันรักแล้วจะให้ทำอย่างไร ทั้งห่วงใยทั้งแคร์เธอนักดนตรี
18 พฤษภาคม 2549 17:38 น. - comment id 578089
อัสสุ นั้นสิ กินยา(ใจ) ความคิดนี้ดีนะ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ >ใช่แล้วหละ เรื่องมันเหมือนกันทั้งหมดแต่ใจคนไม่เหมือนกัน มะม่วงน้ำดอกไม้ ความรักมันทำให้เราตาบอดและทรมานแต่ความหวานคล้ายเสียงเพลงที่เราบรรเลงตลอดเวลา หารู้ช่วงและไม่นานทำนองมทันก็มีคุณค่า แต่หากเล่นไปมันไร้ค่าน่าเห็นใจ ขอบคุณมะม่วงน้ำดอกไม้ เขียนกลอนให้คล้ายความจริง เขียนกลอนได้อย่างเพราะพริ้ง คือความจริงที่ต้องการ.........
26 พฤษภาคม 2549 11:07 น. - comment id 579751
จริงๆแล้วมันคือความจริง เพียงแต่แค่ระบายความรู้สึกออกมาเท่านั้นเอง ระบายความรู้สึกออกมาได้หลายแบบนะ ทั้งเขียนบันทึกและคำกลอน ขอบคุณนะที่ชมว่าเพราะ หวังว่าคงได้รับคำติ ชมอีกครั้งจากคุณนะ