เปิดหน้าต่างบานแรกยามฟ้าสาง นั่งเท้าคางยื่นหน้ามองฟ้าใส อ้าแขนรับรักอุ่น อุ่นจากคนไกล ด้วยสายลมแห่งรักที่พัดพา แม้สายลมโชยมาจะหนาวนัก ฉันมีรักเธอมาห่มอุ่นนักหนา นั่นผีเสื้อปีกสวยสุดงามตา กระซิบว่าเธอรักฉัน..ดีใจจัง อุ้ย! แมงปอปีกบางมาอีกแล้ว บินมาเกาะปลายแขนเหมือนทุกครั้ง อยากขอร้องเจ้าสักนิดช่วยรับฟัง คิดถึงจัง วานรับฝากบอกเค้าที โอ้ย! สายแล้ว..ลมเจ้าจะลาจาก จำใจพรากฉันจะรออยู่ตรงนี้ ฝากดูแลหัวใจรักแทนฉันที แล้วพรุ่งนี้เราจะกลับมาพบกัน 15 ม.ค.45 /14.45 น.