ถีงไม่อยากจากเธอไปใจหม่นหมอง น้ำตานองวับแวมสองแก้มใส กลางเดือนมืดมืดมิดโอ้จิตใจ ก็ฤทัยจะร้าวแยกลงแหลกลาญ เธอจะรู้บ้างไหมใครเคยห่วง แม้แดดวงไม่คิดหลอกด้วยคำหวาน ล้านถ้อยคำร้อยรสพจมาน ใช่คำขานมาพลิกแพลงกลั่นแกล้งกัน ต่อแต่นั้ลาเธอไกลไม่เห็นหน้า ให้เธอหนาไร้ทุกข์มีสุขสันต์ ส่วนคนไกลจะอย่างไรไม่สำคัณ ขอเธอฉันเลิกร้างกันด้วยดี