น้ำใจเธอคือน้ำกรดรดก้อนหิน ที่หลั่งรินแหลกร้าวคราวคิดถึง ซุกซ่อนความหวั่นไหวในคำนึง เจ็บจนซึ้งสิ่งลวงแทรกทรวงตรอม หินที่เคยแกร่งเต็มเข้มแข็งนัก ถูกทลายแตกหักเกินกว่าซ่อม ร้าวปริปวดปร่าเจ็บจากสิ่งปลอม มายาย้อมหลอกไว้ให้ยินดี น้ำตาเซาะซึมซอนในก้อนหิน แล้วไหลรินรดซ่านผ่านทุกที่ ทุกครั้งน้ำซ่านซุกลึกทุกที ทุกคราวมีความทรงจำอันล้ำลึก ทำสงครามกับความรักศึกหนักหน่วง ต้านสิ่งลวงรุมล้อมรุกผนึก เป็นสงครามความฝันอันเกินนึก ทุกด้านศึกยังยากจบจนกว่าตาย น้ำตาที่กลบเกลื่อนเหมือนไม่เผย คือน้ำใจที่เคยเอ่ยความหมาย เทิดชีวิตเธอไว้แนบใจกาย แล้วสลายด้วยน้ำกรดรดใจตัว หินที่เคยแกร่งเต็มเข้มแข็งนัก ถูกคนรักละลายค่าอย่างเจ็บทั่ว กร่อนหินปริหลั่งน้ำตาระแวงกลัว โลกสลัวทั้งกลางวันและกลางคืน ความเจ็บท่วมปวดท้นบนใจทุกข์ เธอคงสุขสำราญยังหวานชื่น กับทางเลือกทางใหม่ใครกล้ำกลืน รักยั่งยืนดีงาม - หมดลงแล้ว.
แดดเช้า 7 พ.ค. 2549 07:59 น. - ID 88982 
1039
3
0
7 พฤษภาคม 2549 08:05 น. - comment id 575321
เพราะเหมือนเดิมครับ ติดตามผลงานของ\"แดดเช้า\"ทุกครั้งคับ จะรออ่านผลงานต่อไปครับ
7 พฤษภาคม 2549 08:07 น. - comment id 575323
หินเคยแกร่งยังกร่อน ใจคนอ่อนจะเป็นไฉน เอาอย่างนี้เป็นไร ทำใจให้มั่นคง
7 พฤษภาคม 2549 09:16 น. - comment id 575335
แดดเช้า เขียน :- ความเจ็บท่วมปวดท้นบนใจทุกข์ เธอคงสุขสำราญยังหวานชื่น กับทางเลือกทางใหม่ใครกล้ำกลืน รักหยิบยื่นความดีงามไม่มีแล้ว. --------------------- ศิลาแตก ------------------- ใจรองรับสรรพสิ่งที่ดิ่งสู่ หากมิรู้เท่าทันพลันใจแป้ว ด้วยอารมณ์หลายหลากมากคุ้งแคว ขาดถ่องแถวจรมาน่าสะพึง เคยยลยินหินผาแน่นหนานัก น้ำทะลักยังมั่นยังต้านขึง มิสะทกสะท้านพลานตรึง ยังเป็นหนึ่งถาวรมิคลอนแคลน มิทันรักตนเองให้เก่งกล้า หรือแก้วตาจึงโศกวิโยคแสน เคยทะนงทรงศักดิ์รักเปล่าแปลน ถึงกับแน่นอกตรมขื่นขมใจ เจอความรักปักจิตสนิทแนบ ต้องปวดแสบกำสรวล \"ปั่นป่วนไส้\" โอ้นวลนางนารีปรางค์วิลัย อย่ามาร่ำร้องไห้อายผู้คน ยอดยาหญิงยิงเรือเมื่อคราก่อน ถึงคราวรักยอกย้อนนอนหมองหม่น เคยนวยนาดหยาดยิ้มพิมพ์กมล ต้องอับจนเสียท่าอนาถจริง เคยปากกล้าวาทีวจีหนัก ต้องกระอักกระอ่วมสำรวมยิ่ง โอ้ \"นารีไร้ใจ\" ถูกใครทิ้ง มิอาจหยิ่งอย่างเก่า \"เขาไม่รับ\" -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๖ พฤษภาคม ๒๕๔๙
7 พฤษภาคม 2549 09:17 น. - comment id 575336
รักแรกแตกสลายหัวใจร้าว เมือคุณก้าวคราวจากหากหวั่นไหว น้ำตากลบพบซ้ำเกินหัวใจ โลกช่างไม่น่าอยู่แล้วจริงๆ แหะๆๆมาแจมแบบมัวๆเนาะ
7 พฤษภาคม 2549 13:43 น. - comment id 575404
ความเจ็บท่วมปวดท้นบนใจทุกข์ เธอคงสุขสำราญยังหวานชื่น กับทางเลือกทางใหม่ใครกล้ำกลืน รักหยิบยื่นความดีงามไม่มีแล้ว. แดดเช้า --------------------- วันนี้ฟ้าสลัวมัวหมองหมอก แต่ไม้ดอกเบ่งบานเป็นทิวแถว ทั้งไม้ใบก็สะพรั่งตลอดแนว หยดน้ำค้างพราวแพรวยังพร่างพราย ออกไปชมด้วยกันสักหน่อยมั้ย เผื่อบางทีทุกข์ในใจจะเหือดหาย ไม่อยากเห็นคุณทุกข์ท้อไม่สบาย เดินชมทุ่งให้ผ่อนคลายความระทม โลกยังมีหลายมุมให้เลืองเฟ้น มองให้เป็นทุกข์ที่เห็นอาจสุขสม ไม่มีอะไรหรอกมากมายแค่โลกกลม ผักขมขมมองเป็นยาว่าดีแท้ อยากปลอบด้วยคำมากมายกว่านี้แต่ก็ติดตันซะแล้วคับ ถ้าพี่ทุกข์ท้อแล้วใครจะปลอบผมกันหล่ะ ช่วยลุกขึ้นสู้แล้วเดินนำหน้าไปหน่อย ทางนี้มืดบอดนัก มองไม่เห็นคนที่...........เลย
7 พฤษภาคม 2549 16:11 น. - comment id 575456
อ่านแล้วรู้สึก*แหลกสลาย*จริงๆค่ะ รักนะคะ พี่พุด
8 พฤษภาคม 2549 04:27 น. - comment id 575553
สวัสดีค่ะพี่สาว .. อ่านแล้วคิดถึงคุณ(ลุง)อ่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะค่ะ
9 พฤษภาคม 2549 09:55 น. - comment id 575852
สวัสดีครับ...มาทักทายพร้อมกับความเหงาเหมือนเดิมครับ.... ...บทกลอนนี้มันดูเจ็บปวดมากนะครับ...น้ำตาที่รินวันล่ะนิด...มันกัดกินใจจนช้ำใน...แม้นเราจะฝืนยิ้มหลอกใครได้...แต่ว่าแค่ภายนอกเท่านั้น...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
